ମୋ ଶବ କହିବ

ପ୍ରାଚ୍ୟାକାଶେ ସବିତା ଆସିଲେ

ଖବର କାଗଜରେ ପ୍ରଚାରିତ ହେବ

ସରିଯାଇଛି ତାର ଅଭିନୟ

ଆହାଃ ! ଚାଲିଗଲା,

ପୋକକୁ ଖାଇ ବେଙ୍ଗ କହିବ

ଯାହାହେଉ ମୋ'ର ଆତ୍ମାଟା ତ

ଟିକେ ଶାନ୍ତି ପାଇଲା ।

   କିନ୍ତୁ

   ମୋ ଶବ କହିବ

   ସେହି ମଶାଣିରୁ ଚେଇଁ

   ତୁ କାହା ଅପେକ୍ଷାରେ

   ତୋର ବି ତ ଦିନ ଅଛି

   ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତୋର ଅପେକ୍ଷାରେ ।

      ମୋ ଶବ କହିବ

      ତୋର ଯିବା ବାଟରେ

      ସବାରିର ଫାଙ୍କେ ଦେଖାଦେଲେ

      ମୋ ଆତ୍ମା ଚେଇଁ ବି ଉଠିବ ।

ସେତେବେଳେ ଭୂଲିବନି

ସବାରିରୁ ଦେଖାଦେବା ପାଇଁ

ଭୂଲିବନି ବେଙ୍ଗ ମଧ୍ୟ ଚାଲିଯିବ

ଦିନେ ସାପର ଗର୍ଭରେ ।

   ତଥାପି

   ମୋ ଶବ କହିବ

   ସୁଖ ବରଷୁ ତୋରି ଉପରେ

   ଆନନ୍ଦର ରୋଷଣୀରେ ।

କିନ୍ତୁ

ଡରିବନି

ପ୍ଳାଷ୍ଟିକ ସାପକୁ ଦେଖି ସମାଜରେ ।