** ମୋ ପରୀ **

ଗେଲ ବସରରେ ବଢି ଆସିଥିଲି       ମୁଁ ତ ପରୀ ଥିଲି ମାଆ ବାପାଙ୍କ

ଗେଲେ ଡାକୁଥିଲେ ମାଆ ବୋଲି ମୋତେ      ସତେ ପରୀ ଥିଲି ମୁହିଁ ତାହାଙ୍କ ।

ଏନ୍ତୁଡି ଶାଳରୁ ଆଜିଯାଏଁ ମୁଁ ଯେ       ସାଜିଛି ତାଙ୍କର କୋମଳ କଢି,

ସ୍ଵର୍ଗ ଅପସରୀ ମୁଁ ଯେ ତାଙ୍କ ପରୀ      ଗେଲବସରରେ ଆସିଛି ବଢି । 

କେବେ ଯେ କେମିତି ରାଗୁଥିଲା ମାଆ        ମୋତେ ନୁହେଁ ମୋର ବାପା ଉପରେ,

କହୁଥିଲା ଗେଲେ ରଖିଛ ଝିଅ କୁ       ଆମକୁ ଏବେ ଯେ କିଏ ପଚାରେ ।

ସମୟ ଆସିଲା ଟେକିଦେଲେ ମୋତେ        ଅଜଣା ଅଚିହ୍ନା ଯୁବକ ହାତେ ,

କୁନି ପରୀ ଟିଏ ହସିଲା କୋଳରେ      ଜୀବନ ସାର୍ଥକ କରିଲା ମୋତେ ।

ନାରୀର ଜୀବନ ହୁଅଇ ସାର୍ଥକ        ଯେବେ ମାଆ ଡାକ ଶୁଣେ ତା କାନେ ,

ବାପା ମାଆ ହେଲୁ ଆନନ୍ଦେ ନାଚିଲୁ     ଲକ୍ଷ୍ମୀ ବିଜେକଲେ ବୋଲି ଜୀବନେ ।

  ବାପା ମାଆ ଖୁସି ହେଉଥିଲେ ବେଶୀ       କହିଲେ ମୋ ପରୀ ମାଆ ହୋଇଲା ,

ଖୁସିରେ ନାଚିଲେ ଆମେ ବି ନାଚିଲୁ     ପିଲାଦିନ କଥା ମନେପଡିଲା ।