ଆନନ୍ଦାଶ୍ରୁ ଝରିଗଲା

ପଡିଶାର ଘର

    ଫୁଲେ ଭରପୁର

        ଜୁଇ ଯାଇ ହେନା ମଲ୍ଲୀ ,

ଗୋଲାପ ର ଫୁଲ 

    କରିଲା ପାଗଳ 

        ନକହି ଭିତରେ ଗଲି ॥୧॥

କୁକୁର ଭୁକିଲା

    ବନ୍ଧା ହୋଇଥିଲା

        ବୋଲି ମୁହିଁ ବଞ୍ଚିଗଲି ,

ବୃଦ୍ଧା ମହୀୟସୀ 

    କହେ ହସି ହସି

        ଭାବୁଛ କି ଡ଼ରିଗଲି ॥୨॥

ପୂଜା ପାଇଁ ଫୁଲ

    ଯେତେ ପାର ତୋଳ

        ମନା ନାହିଁ ଆପଣଙ୍କୁ ,

ଘରକୁ ସେ ଡାକି

    କହେ ନିରିମାଖୀ

        ବସି ଚାହା ପିଇବାକୁ ॥୩॥

କୋଉଠି ଦେଖିଲା

    ପରି ମନେ ହେଲା

        ଚିନ୍ତା ରେ ଗଲି ମୁଁ ଉଠି ,

ମନେ ପଡିଗଲା

    ସେ ବୃଦ୍ଧା ମହିଳା

        ଥିଲା ମୋର ସହପାଠୀ ॥୪॥

ଦୁହେଁ ଯେ ଦୁହିଙ୍କି

    ହେଲୁ ଦେଖା ଦେଖି

        ପ୍ରୀତି କହଇ ଏଥର ,

ଯେମିତି ଦେଖିଲି

    ମୁହିଁ ଚିହ୍ନିଗଲି

        ତୁମ ଗାଁ ମୋ ମାମୁଁ ଘର ॥୫॥       

ଏଇନେ ବାବୁର   

    ହେଲା ଟ୍ରାନ୍ସଫର

        ମାସେ ହେଲା ଅଛୁ ରହି ,

ଶୁଣହେ ମାଧବ

    ବୁଲି ଆସୁଥିବ

        ଭାଉଜଙ୍କୁ ସାଥେ ନେଇ ॥୬॥

ମାଧବ କହଇ

    ବୁଝି ଗଲି ମୁହିଁ

        ପ୍ରୀତି ତୁ ସାଙ୍ଗ ମୋହର ,

ମାମୁଁ ଘରେ ରହି

    ପଢୁଥିଲୁ ତୁହି

        ସାଙ୍ଗ ତୁ ବାଲ୍ୟ କାଳର ॥୭॥

ଦୁହିଙ୍କ ନୟନ

    ସ୍ଫୁରେ ଘନ ଘନ

        ବହୁଦିନେ ଦେଖା ହେଲା ,

ଅତୀତ ସ୍ମୃତିରେ

    ଏ ବୃଦ୍ଧାବସ୍ଥା ରେ

        ଆନନ୍ଦାଶ୍ରୁ ଝରିଗଲା ॥୮॥