ମୋ ଗାଁ

ଭୂଗୋଳ ପୋଥିରେ ପଛେ ନ ଥାଉ ତାର ନା

ତଥାପି ପ୍ରିୟ ମୋ ପାଇଁ ମୋ ଗାଁ

ଯାର ପାଣି ପବନେ ଛୋଟ ରୁ ବଡ଼ ହୋଇଛି ମୁହିଁ

ଯାହାର ପାଖେ ମୋର ଦିନ କଟିଛି ରହି

ସେଇ ତ ପ୍ରିୟ ମୋର ଗାଁ 

ମାନ ଚିତ୍ରରେ ନ ଥାଉ ପଛେ ତାର ନା

ସେହି ଗାଁ ଭାଗବତ ଘରେ ନୀତି ପୁରାଣ ବୋଲା ଯାଏ

ବାର ମାସେ ତେର ଯାତ୍ରା ମୋ ଗାଁ ରେ ହୁଏ

ସ୍ୱଛତା ରେ ଆଗୁଆ ଆଜି ମୋ ଗାଁ

ଇତିହାସ ରେ ନ ଥାଉ ପଛେ ମୋ ଗାଁ ର ନା

ଆମ ଗାଁ ମନ୍ଦିର କିରତି ବିଖ୍ୟାତ ହୋଇଛି

କେତେ କରୁ କାର୍ଯ୍ୟ ତାର ଦେଖି ବାକୁ ମିଳୁଛି

ପ୍ରାଚୀନ କିରତି ରେ ଭରା ମୋର ଗାଁ

କିଏ ନେଉ କି ନ ନେଉ ତାହାରି ନା

ମୋ ଗାଁ ର ଯାତ୍ରା ପ୍ରସିଦ୍ଧ ହୋଇଛି

ପ୍ରଭୁ ବିରଞ୍ଚି ନାରାୟଣ ଙ୍କ ବିଗ୍ରହ ରହିଛି

ଭାରି ଐତିହାସିକ ମୋହର ଗାଁ

କିଏ ଜାଣୁ କି ନ ଜାଣୁ ତାହାର ନା

ସାହିତ୍ୟ ଯେଉଁଠି ଶୋଭା ପାଉ ଅଛି

କେତେ କବି ଙ୍କୁ ସେ ତ ସୃଷ୍ଟି କରିଛି

ଯାହାର ମାଟିରେ ସାହିତ୍ୟ ସେହି ମୋ ଗାଁ

ସାହିତ୍ୟ ରେ ନ ଥାଉ ପଛେ ତାର ନା

ଏଇଠି କେତେ ବୀର ଜନ୍ମ ନେଲେ 

କେତେ କଳାକାର କେତେ କାରିଗର ଆଗେଇ ଗଲେ

ସେହି ବୀର ଭୂମି ପୁଣ୍ୟ ଭୂମି ମୋ ଗାଁ

ପଥର ଦେହରେ ନୁହେଁ ହୃଦୟେ ଲେଖିଛି ତା ନା ।