ମନର ମଣିଷଙ୍କୁ ଚିଠି

ରହିଛି ଏବେ ମୁଁ ମୋ ଠାରୁ ଦୂରରେ

ତୁଙ୍ଗଭଦ୍ରା ତୀରେ ଭାବୁଛି ବସି

ଗଢି କି ହୋଇବ ଭଗ୍ନ କୋଣାରକ

ସତେ ଶୋଇଥିବା ପ୍ରାଣ ଉଠିବ ହସି ?

ଯାଇଥିଲି ବୁଲି କମଳପୁର ମୁଁ

ବିଜୟନଗର ରାଜନବର

ଦେଖିଲି ବିଶାଳ ଅଛି ସରୋବର

ଫୁଟେନି ସରାଗେ ଆଉ କମଳ ।

ଭାଙ୍ଗିଛି ପୁରାଣ ପ୍ରସିଦ୍ଧ ନଗର

ତୁଟି ଜରାଜୀର୍ଣ୍ଣ ତା ଶୋଭାଶିରୀ

ପ୍ରସ୍ତରଖଣ୍ଡର କଳା ଭଗ୍ନସ୍ତୁପ 

ଦେଖିଲେ ହୃଦୟ ହୁଏ ବିଦାରି ।

ରହିଛି ସ୍ମାରକୀ ହସ୍ତୀଶାଳ କୋଠା

ଗିରି ଉଚ୍ଚ ଶିଖେ ଦଶରା ପିଣ୍ଡି

ଭଙ୍ଗା ଦରବାର କାନ୍ଦୁଛି ବାହୁନୀ

ରାଣୀମହଲ ବି ଯାଇଛି ଭାଙ୍ଗି ।

ପ୍ରତୀକ ସ୍ୱରୂପ ଅଛି ମୂଳଭିତ୍ତି

ରାଣୀ ପୁଷ୍କରିଣୀ ପାଣି ଶୁଖିଲା

ରହିଛି ଅନାଇ ସଜଳ ନୟନେ

ପଦମମହଲ ସୁରଙ୍ଗଶାଳା ।

ଝୁରୁଅଛି ମାଟି ପ୍ରାଚୀନ ଐତିହ୍ୟ

ଝୁରୁଛନ୍ତି ପ୍ରିୟ ଦେଖଣାହାରୀ

ସ°ଗ୍ରହାଳୟରେ ମଉନମୁଦ୍ରାରେ

ଆମେ ଜଡ଼ପ୍ରାଣ ମୂର୍ତ୍ତିଟି ପରି । 

ବସନ୍ତୁ ଆସ୍ଥାନେ ବିଠଲ ଶ୍ରୀବିଷ୍ଣୁ

ମିତ୍ର ସୁଗ୍ରୀବୀର ପୁତ୍ର ଅଙ୍ଗଦ

ଉଡାଅ ବିଜୟ ବାନା ବୈଜୟନ୍ତୀ

ରାୟ କୃଷ୍ଣଦେବ ବ°ଶ ଭାରତ ।

ଲେଖା ହେଉ ପୁଣି ସ୍ୱର୍ଣିମ ଅଧ୍ୟାୟ

ହସୁ ତା ମନ୍ଦିର ରାଜ ଉଆସ

ଲଭୁ ପରାଭବ ବିଧର୍ମୀ ଅରାତି

କୁଚକ୍ର କରାଳ କାଳ ରାକ୍ଷସ ।

ଜାଗୁ ରୋମେରୋମେ ଶ୍ରୀରାମ ଚେତନା

ସଞ୍ଜିବୀତ ହେଉ ପ୍ରିୟ ମଣିଷ

ପୁକାରୁ ହୃଦୟ ମୁକ୍ତି ସବୁଜିମା

ଲେଖୁ ତା କଲମ ଗୀତ ନିର୍ଯ୍ୟାସ ।

  ----