ମଣିଷ ପ୍ରକୃତି

ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଯଦି ପ୍ରତାରଣା ହୁଏ

ଥଳ , କୂଳ ମିଳେନାହିଁ ,

ବିଶ୍ଵାସରେ ଥରେ ବିଷ ମିଶିଗଲେ

ବିଶ୍ଵାସ ହାରେଟି ତହିଁ ।

ମଣିଷ ଜୀବନେ ଅଛି ଖାଲି ଏବେ

ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ପୂର୍ଣ୍ଣ ଆଶା ,

କେବେ ଖରା କେବେ ଛାଇ ପରି ପୁଣି

ଅସୁମାରୀ ଅଭିଳାଷା ।

ପୂର୍ଣ୍ଣମୀର ପରି ପକ୍ଷେ ବଢିଥିଲେ

ଅମାବାସ୍ୟା ପରି ଛିଡେ ,

ଜୀବନ ଯାତ୍ରାର ପ୍ରତି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ

କେବେ ଝୁଣ୍ଟେ କେବେ ପଡ଼େ ।

ପାଦଟେ ଆଗକୁ ବଢ଼ିଲେ ମଣିଷ

ପ୍ରତାରଣା ମାରିଦିଏ,

ମାୟାର ବନ୍ଧନେ ଏ ମଣିଷ ଆଜି

ପ୍ରକୃତି ବି ବଦଳାଏ ।

ରାତିଏ ବିତିଲେ ଜୀବନ ଆୟୁଦ୍ଧୁ

ସରିଯାଏ ଗୋଟେ ଦିନ ,

ସବୁ ଜାଣି ମଧ୍ଯ ସବୁ ଭୁଲିଯାଏ

କରିଥାଏ କର୍ମ ହୀନ ।

ଶୃତି ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ତୋର ମୋର ଭାବ

ମଣିଷର ସବୁ ଖେଳ ,

ସମୟ ସରିଲେ ଖେଳ ଶେଷ ହୁଏ

ପୁରଇ ଆୟୁଷ କାଳ ।

ସବୁ ଜାଣିଶୁଣି ଏ ମଣିଷ ଜାତି

ପ୍ରତିଯୋଗିତାରେ ଧାଏଁ ,

ଅନ୍ୟ ଗୋଡ଼ ଟାଣି ଆଗେଇବା ଲକ୍ଷ୍ୟେ

ପଡ଼ିଯାଏ କେବେ ଛାଏଁ ।

ଆଖି ବୁଜିଦିଏ ଚିରଦିନ ପାଇଁ

ଶ୍ମଶାନର ପଥପରେ ,

ଜୁଇରେ ମୁଠାଏ ପାଉଁଶ ହୋଇଣ

ବହିଯାଏ ଜଳଧାରେ ।