ମନବୋଧ ସଂଗୀତ

ମୋର ବୋଲି ଯାହା ଆଖିରେ ଦେଖଇ 

ସେ ସବୁ ତ ଅଟେ ତୁମର

ମୋର ବୋଲି ମୁହିଁ ଗରବ କରଇ

ତାହା ତ ଅଟଇ କାହାର

ମନ ଖୋଜୁଥାଏ ତାହାରେ,

ଆମରି ଭିତରେ ସିଏ ଲୁଚିଥାଏ 

ସବୁରି ଭିତରେ ବାହାରେ |

ଜଳରେ ବୁଡ଼େନି ନିଆଁରେ ପୋଡ଼େନି

ସର୍ବବ୍ୟାପୀ ଅବିନାଶୀ,

ତୁମେ ତ ଜାଣୁଛ ଅନ୍ତର ସବୁରି

ତୁମେ ପରା ଅନ୍ତର୍ଯ୍ଯାମୀ,

ତୁମେ ଥାଅ ସୂକ୍ଷ୍ମ ରୂପରେ,

ଚିହ୍ନିପାରେ ନାହିଁ ଏ ଚଞ୍ଚଳମନ 

ଚିହ୍ନିବା ସାଧ୍ୟ ତ ବାହାରେ |

ଚିହ୍ନିବାକୁ ଆତ୍ମ ଶକ୍ତି ହୁଏ ଲୋଡ଼ା

ଧ୍ୟାନ ଧାରଣାରୁ ଆସେ,

ଷଡ଼ଚକ୍ର ଛୁଇଁ ଆଗକୁ ବଢ଼ିଲେ

ଜ୍ଞାନଚକ୍ର ସାଥେ ମିଶେ,

ପରଂବ୍ରହ୍ମ ପରମ୍ ଆତ୍ମାରେ,

ସେହି ଜ୍ଞାନ ମନ ଆତ୍ମାରେ ମିଳନ

ଉର୍ଦ୍ଧ୍ବେ ଉଠିଥାଏ ଶେଷରେ |