ମମତାର ଡୋରୀ

ପେଟ ଚାଖଣ୍ଡକ ପାଇଁ

ପରିବାର ପୋଷିବା ପାଇଁ

ଦାଢି ନିଶ ଉଠି ନ ଥିବା ପୁଅକୁ

ଗାଁ ଛାଡିବାକୁ ପଡ଼େ

ଦାଦନ ପାଇଁ

ସହର ମାଡିବାକୁ ପଡ଼େ ।

ସାଥିରେ ଥାଏ

ଘର ତିଆରି ନଡ଼ିଆ ମିଠେଇ

ତିଳ ଲଡୁ ଆଚାର 

ପଲିଥିନରେ ଗୋଡେଇ ମୋଡେଇ ।

ମା' ର ମମତା

ଭଉଣୀର ସ୍ନେହ

ପିତାର ସ୍ଵପ୍ନ

ସବୁଠାରୁ ବଡ଼

ଘରର ସବୁ ଦାୟିତ୍ଵ ଓ କର୍ତ୍ତବ୍ୟର

କୁଢ଼ କୁଢ଼ ଅଭିମାନ

ମୁଣ୍ଡରେ ମଗଜରେ 

ବେଳେ ବେଳେ କରୁଥାଏ

ଅନାବଶ୍ୟକ ତୁମ୍ଭି ତୁଫାନ ।

କାରଖାନାରୁ ଫେରେ

 ହାଡ଼ଭଙ୍ଗା କାମ ସାରି

ଫୋନରେ କହି ପାରେନା

ପେଜୁଆ ଭାତକୁ

ଅଲଣା ତରକାରୀ କରିଥିଲି ତିଆରି ।

ଘର କଥା ମନେ ପଡ଼େ 

ତୁଣ୍ଡ ଆଉଡ଼େନି 

କହିବାକୁ କେତେ କଷ୍ଟ ଏଠି

କଅଁଳିଆ କଥା କେଇପଦ କହିଦେଇ

ଫୋନ କାଟିଦେଲେ ବି

ଆଖିରେ ଅଦିନ ବନ୍ୟାର ତାଣ୍ଡବ

ଛାତି ତଳେ ତରଳ ସ୍ନେହର ଖାଣ୍ଡବ ।

ଘରେ ମା' ମନ ମାନୁନି ବୁଝୁନି

ଭିଡ଼ିଓ କଲ୍ ଆସିଲା 

ଲୁଚେଇ ପାରିଲାନି କୂଳନନ୍ଦନ

ଲୁହ ଝରୁଥିଲା ବେନି ନୟନୁ

ମମତାର ଡୋରୀ ବନ୍ଧା ପଡ଼ିଥିଲା ।