ମାଟି

 ଏଇ ମାଟି ଅଟେ ପ୍ରାଣ ପରା ମୋର

ତାର ଉପାଦାନେ ଗଢା ମୋ ଶରୀର।

ନାନା ଜାତି ଫୁଲ ଫଳ କୋଳେ ଧରି

 ହସି ଉଠୁ ଅଛି  ନିତି  ଥିରି ଥିରି ।

 ବନ ଉପବନ  ସବୁଜ କାନ୍ତାର

ଶୋଭା ବୃଦ୍ଧି କରୁଛନ୍ତି ନିରନ୍ତର ।

ସମୁଦ୍ର ଝରଣା ନଦୀ ଉପନଦୀ

ଗରବେ ତା କୋଳେ ବହି ଯାଉଛନ୍ତି।

ଖରା ବର୍ଷା ଶୀତ କାକର ସହୁଛି

ଆମ ପାଇଁ କେତେ କଷଣ ପାଉଛି ।

ପାଦ ଥାପି ଦେଇ ଚାଲୁ ତା ବୁକୁ ରେ

ସବୁ ଭାର ସହି ଯାଏ ନୀରବ ରେ ।

ଏଇ ମାଟି ଅଟେ ମଥା ର ତିଳକ

ଭୂଲି କେ ପାରିବ ତା ମିଠା ମହକ।

ଏଇ ମାଟି ପାଇଁ ଜୀବନ କୁ ଦେଇ

କେତେ ବୀର ଗଲେ ଅମର ହୋଇ।

ପବିତ୍ର ଏ ମାଟି ଦେହେ ହୋଇ ବୋଳି

ଶତ୍ରୁ ମିତ୍ର ଭାବ ସବୁ ଯିବା ଭୂଲି ।

ତାର ପାଦ ପଦ୍ମେ ମୋ କୋଟି ପ୍ରଣାମ

 ବାରମ୍ବାର ଏ ମାଟିରେ ନେବି ମୁଁ ଜନ୍ମ ।