ମାତୃ ପୂଜା

ମାଆଟି ମୋର କେଡେ ନିଜର 

ତାପରି କେହି ନାହିଁ 

ସକାଳୁ ଉଠି ତା ମୂଖ ଚାହିଁ 

ତା ପାଦ ଦେଲେ ଛୁଇଁ ।

ସକଳ ପୂଜା ତା ପାଖେ ସଜା 

ବଡ ମନ୍ଦିର ଘର 

ତା କଥା ମାନି ହୋଇବି ଜ୍ଞାନି 

ପୂଜିବି ନିରନ୍ତର ।

ତାର ପଣତ ମଥାରେ ହାତ 

ସରଗ ସୁଖ ସିଏ  

ଦୁନିଆ ଦୁଃଖ ମନର ଭୟ 

ତା କୋଳେ ମଥା ଦିଏ।

ହାତ ପରଶ ଦିଏ ଆଶିଷ 

 ମଥାରେ ଥିଲେ ମୋର 

 ପଖାଳ କଂସା ମାଆ ବରଷା 

 ସଂସାର ସୁଖ ସାର ।