ମାନବିକତା

ହଜିକି ଯାଇଛି ମଣିଷ ଭିତରେ

ମାନବିକ ମୂଲ୍ୟବୋଧ ,

ଘୃଣା ପ୍ରତାରଣା ପ୍ରଚ୍ଛଦ ପଟରେ

ମନ ଆମ ଅବରୋଧ ।

ହଜି ଯାଉଅଛି ମଣିଷ ଭିତରୁ

ମଣିଷ ପଣିଆ କାହିଁକି ,

ମୁନୀ ଋଷି ବେଦ ଉପନିଷଦ କି

ଆଉ ଆଜିକାଲି ନାହିଁ କି ?

ସେଇ ବାପମାଆ ସେହି ଦାଦାଖୁଡ଼ୀ

ଜେଜେ ଆଈ ଆମ ଦେବତା ,

ଯୌଥ ପରିବାର ଆମ ସଂସ୍କୃତିର

ପରମ୍ପରା ଆଉ ସଭ୍ୟତା ।

କେତେ ଲୁହ ଲହୁ ନିଗାଡି ଦେହରୁ

ସେବା କରିଛନ୍ତି ଆମର ,

ଆଜି ତାଙ୍କ ଦେହ ରୋଗ ବ୍ୟାଧି ପାଇଁ

ଅଲୋଡ଼ା ପଡିନ୍ତି କାମର ।

ଜୀବ ଜନ୍ତୁଟିଏ ଦେଖିଲେ କାହିଁକି

ଦୟା ଆସୁନାହିଁ ମନରେ,

ସେବା ପୂଣ୍ୟ ଫଳ ମିଳିଥାଏ ପରା

ଦାନ ଧର୍ମ ଆଉ କର୍ମରେ ।

ପ୍ରକୃତିର ସେବା ସ୍ୱଚ୍ଛ ନିର୍ମଳତା

ଵୃକ୍ଷ ସେବା ଜଳ ଦାନରେ,

ଧର୍ମ ଶାସ୍ତ୍ର ଆଉ ପୋଥି ପୁରାଣକୁ

ହେଜୁ ନାହିଁ ଆଉ ମନରେ ।

ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ସଭ୍ୟତା ମଣିଷ ମନରେ

ସୃଷ୍ଟି କରିଅଛି ଭ୍ରାନ୍ତି ,

ଅର୍ଥ ଆଳସ୍ୟତା ସୁଖ ସ୍ୱାଛନ୍ଦରେ

ନାହିଁ ଆଉ ମନେ କ୍ରାନ୍ତି ।

ମାନବ ସେବାହିଁ ମାଧବର ସେବା

ଏହି ଆମ ମାନବିକତା,

ଜାତି ଧର୍ମ ବର୍ଣ୍ଣ ସର୍ବ ନିର୍ବିଶେଷେ

ସବୁ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ବରେ ମହାନତା ।