ମାନ ଭଞ୍ଜନ (ଆଦ୍ୟ ଓ ମାଳ ଯମକରେ )

ସୁମନା ସୁମନା ସୁମନା ମନୁ ବରଜ ମାନ

ନବୀନା ନବୀନା ନବୀନା ନାହିଁ ତୋ ସମ ଆନ ।

ନୀରଜ ନୀରଜ ନୀରଜ କାନ୍ତି ଶୋଭା ବିତାନ

ଚିକୁର ଚିକୁର ଚିକୁର ଭଙ୍ଗୀ କଳା ନିଧାନ ।

ସାରଙ୍ଗ ସାରଙ୍ଗ ଶାରଙ୍ଗ ଅଙ୍ଗ ରାଗ ଶୋଭନ

ସାରସ ସାରସ ସରସ ରସନିଧି ଭଵନ ।

ରସା ରସାଳସା ସରସା ପ୍ରିୟା ପ୍ରାଣ ସଙ୍ଗିନୀ

ଜୀବନ ଜୀବନ ଜୀବନଧନୀ ମନ ମୋହିନୀ ।

ଅଳକ ଅଳକ ଅଳକ ଶୋଭା ନେତ୍ର ଅଟକେ

ରତିପତି ରତି ରତିକୁ ବରଜିବେ ଛଟକେ ।

ଶ୍ରୀଫଳ ଶ୍ରୀଫଳ ଶ୍ରୀଫଳା ଉରଜରେ ତୁଳିକି

ହରି ହରି ହରି ବିହରି ସାଜେ ସ୍ମର ଶୂଳିକି ।

ସ୍ୱୟଂମ୍ଭୁ ସ୍ଵୟଂଭୂ ପୂଜନେ ମାର ମନ୍ତ୍ର ପଠନ

ତିଳକ ତିଳକ ତିଳକ ପ୍ରଭା ସଦା ଉତ୍ପନ୍ନ ।

ଭଵନ ଭୁବନ ଭୂ-ବନ ମୋହି ରଙ୍କ ରତନ

ରମ ରମ ରାମା ମଣ୍ଡନା ତାପ କର ଖଣ୍ଡନ ।

ହରି ହରିଣାକ୍ଷୀ ହରଷେ ହରପର ବେଦନା

ରଞ୍ଜନା ରଞ୍ଜନା ରଞ୍ଜା ମୋ ମନ ବରବରନା ।

ଘନାଘନ ଘନାଘନରେ ଘନରସ ସଞ୍ଚାରି

ଜ୍ରୁମ୍ଭନେ ଜମ୍ଭନେ ଜଘନେ ବନ୍ଧ ବାନ୍ଧ ବିଚାରି ।

ଅନଙ୍ଗ ଅନଙ୍ଗ ଅନଙ୍ଗ ସଙ୍ଗ ଲାଭ ସରଣୀ

ପ୍ରିୟକ ପ୍ରିୟକ ପ୍ରିୟକ ମକରନ୍ଦ କରଣି ।

ମାନିନୀ ମାନିନୀ ମାନି ମୋ ବାଣୀ ଆସ ଵହନ

ରଣରଣ ରଣ ସାଧନେ ସଜା ଅଙ୍ଗ ସ୍ୟନ୍ଦନ ।

ସୁରସ ସୁରସା ସରସା ରସାସାର ଦାୟିନୀ

ଜଗନ୍ନାଥେ ନାଥେ ଭସାଅ ହୋଇ ଅଙ୍କ ଶାୟିନୀ ।

ଯମକେ ଯମକେ ଏ ମାନ ଭଞ୍ଜନର ରହସ୍ୟ

ବିଦୁଷ ବିଦୁଷୀ ବିଦୃଶ୍ୟ ଦୃଶ୍ୟ ଆନେ ନିରସ ।

ଦୋଷାଦୋଷ କ୍ଷମ କ୍ଷମାନୁକମ୍ପାଧର ପାଠକେ

ସ୍ୱଭାବେ ଭାବେ ଯା ଆସୁଛି ଲେଖେ ଚିତ୍ରପଟକେ ।