ମାଆ ପାଇଁ

ଜୀଵନ ଶୈଳୀ ଆଡମ୍ବର ଅବା 

ନିରାଡ଼ମ୍ବର ମାଆ ପାଇଁ ତତ୍ପର 

କାଶତଣ୍ଡୀ ସିନା ନଈ ପଠା ପରେ 

ସମୁଦ୍ରେ ପରି ଜନସମୁଦ୍ର ଜୁଆର 

ବରଷା ନଥିଲା ମନ ବର୍ଷୁ ଥିଲା 

ଓଦା ହେଉଥିଲା ହୃଦ ଘର 

ସତରେ କୋଉଠି ଅସରେ ଦି ଅସରେ 

ବର୍ଷୁଛି ମେଘ ଜୋର ସୋର 

ଶରତ ଆକାଶେ ଅଦିନ ମେଘଟା 

ସମୟର ନିଶ୍ଚେ ଚୋର 

ମନ ଓ ହୃଦୟ ମାଆ ପାଖେ ଥାଇ 

ବର୍ଷା କରେ ଥରହର 

ମାଆ ଆସିଛି ନୀଳ ପସରା ମେଲିଛି 

ଆକାଶରେ ଜଉଘର 

ବଉଦ ଫାଙ୍କରୁ ବର୍ଷାକୁ ଦେଖି 

Advertisement

ମନ ହେଉଛି ଅସ୍ଥିର 

ତୋରଣ ମଣ୍ଡପ ଆଲୋକ ସାଜସଜା 

ହେବ କି ପାଣିର ଗାର 

କହିଲା ସମୁଦ୍ର ପୁଣି କହିଲା ଚିଲିକା 

ଶୋଷିନେବୁ ପାଣିଧାର 

ବର୍ଷକୁ ଥରେ ଆସେ ମହାମାୟୀ 

ତା ପାଇଁ ଏତେ ଉତ୍ସବ ବେଭାର 

ସବୁ ଜାଣେ ମାଆ ଆବଶ୍ୟକତା ଧରାର 

କେତେବେଳେ ଖରା ବର୍ଷା ଶୀତ ଦରକାର

ନାହିଁ କିଛି ହେଲେ ଡ଼ର 

ତଥାପି ଲାଗୁଛି ଆଖି ଓଦା କରି 

ଭକ୍ତ ପରଷୁଛି ବର୍ଷା ଭୋଗ ଡ଼ାଲା 

ସେଥିରେ ନାହିଁ ଛଳନା ପ୍ରତାରଣା ଉଧାର 

କି କରିବ ବର୍ଷା ମାଆ ଆଗମନେ 

ସବୁ ହେବ ନିର୍ବିକାର