ମାଆ ଓ ମମତା

ସଂସାରେ ସବୁଠୁ ଅତି ଆପଣାର

  ଜନ୍ମଦାତ୍ରୀ ସଭିଙ୍କର 

କେବଳ ମଣିଷ ନୁହେଁ ଏକା ତାର

  ଯେତେ ସୃଷ୍ଟି ଏ ସୃଷ୍ଟିର |

ମାଆ ସେ ବୋଲାଏ ସବୁଠାରୁ ଗରୁ

  ସବୁଠାରୁ ଉଚ୍ଚ ସିଏ 

କେହି ହେବନାହିଁ ସମତୁଲ ତାର

   ଯେତେ ଗୁଣର ବି ଯିଏ |

ଶିଶୁ ପାଇଁ ତାର ଛାତିରୁ ଝରେ ଯେ

   ଅନନ୍ତ ଅମୃତ ଧାରା 

ହୃଦୟରୁ ଝରେ ମମତାର ଧାରା

   ବଞ୍ଚିଥିବା ଯାଏ ପରା |

ଜୀବନରେ ଯେତେ ଦୁଃଖ ଆସିଲେବି

   ସହେ ସେ ସନ୍ତାନ ପାଇଁ 

ନିଜେ କାନ୍ଦୁ ପଛେ ସନ୍ତାନ ଓଠରେ

   ରହିଥାଏ ହସ ଦେଇ |

ଅଭାବ କଷଣେ ନିଜେ ଭୋକେ ରହି

   ସାଉଁଟି ଆଣେ ସେ ଯାହା 

ସନ୍ତାନ ମୁଖରେ ଆଦରେ ଦିଏ ସେ

   ସେଥିପାଇଁ ପରା ମାଆ |

ମାଆର ପଣତ ତଳେ ଯେ ସନ୍ତାନ

   ନିର୍ଭୟରେ ରହି ଥାଏ 

କୌଣସି ବି ଶକ୍ତି କ୍ଷତି କରିବନି

   ମାଆ ସେ ଭରସା ଦିଏ |

ମାଆର ମମତା ଦୁନିଆରେ ବଡ଼

   ନଥାଏ ଛଳନା ସେଠି 

ଆଶିଷର ଧାରା ସତେ ସ୍ରୋତସ୍ୱିନୀ

   ବୋଳା ଅନାବିଳ ପ୍ରୀତି |