ମା କାଳ ରାତ୍ରି

ତୁହି ପାପ ନାଶିନୀ ଦୁଷ୍ଟ ବିନାସିନି

        ମା କାଳରାତ୍ରି ନମସ୍ତୁତେ

ଅଭୟ ଦାୟିନି ଜଗତ କଲ୍ୟାଣୀ

         ସ୍ତୁତି କରୁଅଛି ମା ତତେ ।

ତୋର ନାମ ନେଲେ ପାପ ଯାଏ

         ଦୁର୍ଗମ ପଥ ବି ସହଜ ହୁଏ

ତୋର ରୂପ ଦେଖି ଭୟ ବି ଲାଗେ

         ହସ୍ତ ପ୍ରସାରି ମୁହିଁ ଭକ୍ତି ମାଗେ ।

ତୋହି ସାହା ହେଲେ କଷ୍ଟ ଯାଏ ଦୁରେଇ

      ଶରଣ ଯାଏ ଭକ୍ତ ତୋର ନାମ କୁ ଗାଇ

ବାଧା ବିପତ୍ତି ତୁହି ହରି ନେଉ ଜଗତର

    ତୋ ବିନା ରକ୍ଷା କିଏ କରିବ ଆମର ।

ମା ମା ଡାକି ତୋ ଚରଣେ କରେ ପ୍ରଣତି

   ସକଳ ଦୋଷ କ୍ଷମା କରିବୁ କରୁଛି ବିନତି ।