ଲୁଚାଇ ପାରିବୁନି ନିଜ ପାପକୁ

ସେ ତ ଅଟେ ନିରାକର, ନାହିଁ 

ତାହାର ଆକାର,

ଅନୁଭବ ଖାଲି ହୁଏ ହୃଦୟ କନ୍ଦର, 

ସେ ଶକତିର ।

ସର୍ବ ବିଦ୍ୟମାନ ସିଏ, ଅଛନ୍ତି ପରା 

ସବୁରି ଘଟର

ରେ ମୁରୁଖ, ଖୋଜିଲେ ପାଇବୁକି 

ମନ୍ଦିର ଭିତର  ।

ସେ ନିରାକର, ଧରମ ନାମେ କିଆଁ 

ଅହମିକା ଭର

ପାଇବନି ତାଂକୁ କେବେ ଦେଖାଇ 

ଲୋଭ ତୋ ଅର୍ଥର ।

ସ୍ୱାର୍ଥ, ଈର୍ଷା, ହିଂସା ଓ ଅସୂୟା 

ଭାବକୁ ମନେ ଧର

ଭାବୁଛୁ ଲୁଚାଇବୁ ନିଜ ପାପକୁ 

ତୋ ଅନ୍ତର ଭିତର ।

ରେ ବୋକା ମନ, ନାହିଁ ବୁଝି 

ପାରୁ, ପାପ ସବୁ କରୁ

ଜଣା ପଡିବ ଦିନେ କିପରି 

ବଂଚିବୁ ପାପର ଭାଗରୁ ।

ବାନ୍ଧି ମନେ କାମନା ଜୀବନ 

ବିତାଉ ଅଜ୍ଞାନରେ  

ଲାଞ୍ଚ ଦେଲେ, ନାହିଁ ତୋ ମୁକତି 

ଅନ୍ତିମ କାଳରେ ।