ଲକ୍ ଡାଉନ୍ ପରେ

,       

ବାହାର ସହରେ ଫସିଥିବା ପୁଅ ଘରକୁ ଫେରିଲା

ଦାଢି ନିଶ ଏତେ ଦେଖି ବାପ ତା'ର ଜୁହାର ଟେ ହେଲା ।

ପୁଅ ବାପକୁ ଓଲଟା ଜୁହାର ହୋଇ ପରିଚୟ ଦେଲା

ଏଡେ ହୃଷ୍ଟପୁଷ୍ଟ ପୁଅ ଏଡିକି ପତଳା କିପରି ହେଲା !

ପୁଅ କହିଲା ପଖାଳ ମୁଠାଏ ବାଢେ ବୋଉ ଭାରି ଭୋକ

ବିଶ୍ୱାସ ଅବିଶ୍ବାସର ଦୋଛକିରେ ଖୁସି ହେବେ ଅବା ଶୋକ !

ପୁଅ କହିଲା ସେ କାହାଣୀ ବହୁ ଲମ୍ବା ବିଭୁ କୃପା ଯୋଗୁଁ 

ଘରକୁ ମୁଁ ଆସି ପହଞ୍ଚିଛି ଲକ ଡାଉନ୍ ଟା ଭାଙ୍ଗୁ ଭାଙ୍ଗୁ ।

ବୋଉ ଆଖିରୁ ଲୁହ ଧାରଧାର ପଖାଳ ବାଢିବାକୁ ତରବର

କାହୁଁ ଧାଇଁ ଆସିଲେ ଗାଆଁ ବାଲା ଠେଙ୍ଗା ବାଡି ଧରି ଭୟଙ୍କର ।

ଗାଆଁରେ ପୁରାଇ ନଦେବୁ ଆମେ ବାହାରୁ ଆସିବା ଲୋକ

ଶୀଘ୍ର ଗାଆଁ ଛାଡି ପଳାଅ ନହେଲେ ପିଠିରେ ପଡିବ ପୋକ ।

ଭୋକରେ ଆଉଟୁ ପାଉଟୁ ପୁଅ ମାଆ ହାତ ତା ହାତରେ ଅଛି

ପିଠିରେ ବସିଲା ଲାଠି ସେ କି ଆଉ ଦୁନିଆଁରେ ଅଛି !

ଯବାନ ପୁଅ ଯାଇଥିଲା ବାପ ମା ତୁଣ୍ଡେ ଦେବ ଦାନା

ମରି ପଡିଛି ସେ ଆଖି ଆଗେ ନାଲି ଆଖି କାନ୍ଦିବାକୁ ମନା ।

ଶବକୁ କାନ୍ଧ ଦେଲେ ନାହିଁ ପୁରୋହିତ କର୍ମ କଲା ନାହିଁ

ଏ କି ସମାଜ ବ୍ୟବସ୍ଥା ମାନବିକ ମୂଲ୍ୟବୋଧ ନାହିଁ !

କରୋନାର ମହା ଚେତାବନୀ କଳିଯୁଗ କଡ ଲେଉଟାଏ

ଶାନ୍ତିରେ ଆସିବ ସତ୍ୟ ନା ପ୍ରଳୟ ତାଣ୍ଡବ ରଚିବା ଯାଏଁ !