କଥା ଓ କର୍ମ

ମୁଖ ନିସୃତଃ କବି – ସନ୍ଥ କବୀର ଦାସ

ଅନୁବାଦ - ଡଃ ସୁବାସ ଚନ୍ଦ୍ର ରାଉତ

କଥନ ମିଠା, କର୍ମ ଅସାର, ବିଷ ତୁଲ୍ୟ ମନେ ହୁଏ, 

କହିବା ଛାଡ଼ି କର୍ତ୍ତବ୍ୟ କଲେ, ବିଷ ସୁଧା ବନି ଯାଏ ।

ମଧୁର କଥା ଔଷଧ ସମ, କଟୁ କଥା ତୀର ସମ, 

ଶ୍ରବଣ ଦ୍ୱାର ଲଘଂନ କରି, ଭେଦ କରେ ଲୋକ ମର୍ମ ।

ସଭିଙ୍କୁ ମିଠା ବଚନ କୁହ, ସୁଖ ପାଇବ ସଂସାର, 

ବଶୀକରଣ ଏହି ମନ୍ତର, ତ୍ୟାଗ ବଚନ କଠୋର ।

କାଉ କାହାର ସମ୍ପତ୍ତି ହରେ, କୋଇଲି କାହାକୁ ଦିଏ,

କୋଇଲି ଶୁଣାଇ ମଧୁର ସ୍ୱର, ନିଜର କରି ସେ ନିଏ ।

ବାକ୍ୟରେ ଗାଳି ଗୋଟିଏ ଉକ୍ତି, ପ୍ରତ୍ୟକ୍ତି ହୁଏ ଅନେକ, 

କବୀର କହେ, ବିରତ ରହ, ଏକ ଗାଳି ରହୁ ଏକ ।

ତୁମ ନିମିତ୍ତ କଣ୍ଟା ଯେ ବୁଣେ, ତା ନିମନ୍ତେ ବୁଣ ଫୁଲ, 

ଫୁଲ ବଦଳେ ଫୁଲ ଫାଇବ, ତା ପାଇଁ ଥିବ ତ୍ରିଶୂଳ ।