କଥା କୁହା ଦିଅଁ

ଶ୍ରୀ ଶଶିକାନ୍ତ ବେହେରା

ଝାଟିମାଟି ଘର ହେଉ ଅବା କୋଠାଘର

ମୋ ପାଇଁ ମନ୍ଦିର ସିଏ ସବୁଠୁ ସୁନ୍ଦର l

କାଠ, କାଦୁଅରେ ଗଢା ଅବା ପଥରର

ସେମିତି ଦିଅଁ ନାହାନ୍ତି ବିଜେ ଚଳନ୍ତି ଠାକୁର l

ମା’ ମୋର ଠାକୁରାଣୀ ବାପା ମୋ’ ଠାକୁର

କଥାକୁହା ଦିଅଁ ପାଇଁ ଧନ୍ୟ ସେ ମନ୍ଦିର l

ଦେହ ଅସୁସ୍ଥରେ ମା’ ପକ୍ଷେ ପାଖେ ରହି

ଔଷଧ ପଥି ଖୁଆନ୍ତି ଉଜାଗର ହୋଇ l

ଯାତରା ମେଳାକୁ ବାପା ବୁଲେଇ ନିଅନ୍ତି

ଭଳିକି ଭଳି ଖେଳଣା ହାତରେ ଧରାନ୍ତି l

ମା, ବୋଲି ଡାକିଦେଲେ ‘ ଓ ’ କରେ ସେହି

‘ ବାପା ’ ‘ ବାପା ‘ ଡାକିଦେଲେ ଦୁଃଖ ରହେ ନାହିଁ l

ମଥାକୁ ଆଉଁଶି ଦେହ ଧୁଳି ଝାଡି ମୋର

ବହୁଥିବା ଝାଳ ପୋଛେ କାନି ପଣତର l

କୋଳରେ ବ୍ସେୟ ବାପା ଉପଦେଶ ଦେଇ

କହନ୍ତି ତୋ ବିପଦରେ ଅଛି ଛାଇ ହୋଇ l

କଥାକୁହା ଠାକୁର ମୋ ପାଶେ ଥାଉଁ ଥାଉଁ

କାହିଁକି ପୂଜିବି ଦିଅଁ ପଥରକୁ ଆଉ ?

ମୋ’ ପାଇଁ ମୋ’ ବାପା ମା’ ଚଳନ୍ତି ଠାକୁର

ତାଙ୍କଠୁ ବଡ ନାହାନ୍ତି ସାରା ଜଗତର l

କୋଟିଏ ପ୍ରଣାମ ମୋର ସେ ଦିଅଁଙ୍କ ପାଦେ

ଏପରି ଦିଅଁ ନାହାନ୍ତି ଏ ସଂସାର ମଧ୍ୟେ l