କସ୍ତୁରୀର ବାସ

ସଭିଏଁ ଭାବନ୍ତି ଆହାଃ କି ସୁନ୍ଦର

ସତେ ଅବା ଯେ ଚାକିରି ।

ମାଙ୍କଡ ପରିକା ଉଠି ବସୁଥାଏ

ଆଠ ଘଣ୍ଟା ନିତି ଧରି ।।୧

ସ୍ୱାଧୀନତା ବୋଲି ନଥାଏ କିଛି ଯେ

ମାଲିକର ଚାଲେ ନୀତି ।

ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ହାତେ ଯେପରି ସେ ନାଚେ

ମହା ବଳବାନ ହାତୀ ।।୨

ଟଙ୍କା ଆଗେ ସବୁ ମୁଣ୍ଡ ବିକି ଦେଉ

ଖୁଦ ଆଗେ ଯେ ଚଢ଼େଇ ।

ଏଣ୍ଡୁଅ ପରିକା ଟୁଙ୍ଗାରୁ ମୁଣ୍ଡ ଯେ

ସ୍ୱାଧୀନତା ଯେ ହରାଇ ।।୩

ଇଚ୍ଛା ନାହିଁ ଆମ କରିବାକୁ କିଛି

ନିଜେ ହେବାକୁ ମାଲିକ ।

ପାଠ ପଢ଼ୁ ଆମେ ଚାକିରି ପାଇକି

କହନ୍ତି ସଭିଏଁ ଲୋକ ।।୪

ଚାକର ସ୍ଵଭାବ ଯାଇନାହିଁ ଆମ

ଚାକିରି ପଛରେ ଧାଉଁ ।

କସ୍ତୁରୀର ବାସ୍ନା ନାଭିରେ ଥାଇବି

ସନ୍ଧାନ ରେ ନିତି ଥାଉଁ।।୫

ମନ ଧ୍ୟାନ ଦେଇ ଯଦି ଆମେ ଭାଇ

ଖୋଜିବା କସ୍ତୁରୀ ବାସ ।

ସେ ବାସ ରେ ସାରା ଦୁନିଆ ବାସିବ

ମୁଖରେ ଫୁଟିବ ହସ ।।୬