Library
କୋମଳପାଦ
କୋମଳପାଦ
ରଖନା ତୋର କୋମଳ ପାଦ ଆଉ... ଏ ପିଠିରେ ଝିଅ !
ଏ ପିଠି ଏବେ ଦନ୍ଥରା ,
କଣ୍ଟା ବୁଦାର ମାଳ ....ପିଠି ସାରା
ଫାଟ ଯେ ଫାଟ ,
ସେଥିରେ ପୁଣି ସରିସୃପଙ୍କ ଚାଲବୁଲ୍ ।।
କାହିଁ ଆସୁ ତୁ ? ଯେତେ ମନା କଲାପରେ ବି
କଣ ?
ପୋତିବାକୁ ଶ୍ରଦ୍ଧା ମଞ୍ଜି !
ଫେରେଇଦେଇଛି ପରା ସହସ୍ର ଥର
ଦେଖୁଛୁ ପରା ହଜାରେ ଘା'ର ଶ୍ରାଦ୍ଧ
ପ୍ରତିଥର ।।
କୋଉ ବିଶ୍ୱାସ ତତେ ଉଜ୍ୱଳ କରୁଛି ଶୁଣେ ?
ବୀଜପତ୍ର ମେଲିବାର ନାହିଁ ଆଉ ମୋ ପିଠିର
କୋଉ ବି କୋଣରେ ..... ଏ ପିଠି ଯାକ ନିଆଁ ଆଉ ଖୁଣ୍ଟା ।।
ଢାଳରେ କଣ ଅମୃତ ଘେନି ଆସିଛୁ !
ସିଞ୍ଚି ଦେଲେ ଶସ୍ୟ ପାଲଟିବ ?
କିନ୍ତୁ ପେଟ କାଇଁ ଯେ ....
କାହାର ତ ପାଟି ବି ନାହିଁ
କିଏ ଖାଇବ କହ ?
କେମିତି ଖାଇବ ? କିଏ ମନେରଖିଛି?
ଯା' ଲେଉଟାଣି ପାଦରେ
ତୋ କୋମଳତାକୁ ଚାବିଦେଇ
ସିନ୍ଧୁକରେ ରଖ !
ଅଳୁଗୁଣିର ମେହେରାବୀ କୁନ୍ଦ କାନ୍ଧରେ
ଟାଙ୍ଗେ ଯେତେ ଯେତେ ତୋର କୋମଳତା,
ହଁ ଯଦି ପାରୁଛି
ପିନ୍ଧି ନେ ଗୋଟେ ସାଞ୍ଜୁ ,
ଆଉ ଚପଲ ହଳେ
ଯୋଉଥିରେ ଲୁହ ଲାଗିନଥିବ,
ନିଜେ ନିଜର ଢାଲ ହ !
ତା' ପରେ ଦେଖିବା ନି !
ଯିବାକୁ ହବ କେତେବାଟ ।।
ନା ଯେତେ ବାଟ ତୁ ଚାହିଁବୁ!
