କୋମଳପାଦ

ରଖନା ତୋର କୋମଳ ପାଦ ଆଉ ଏ ପିଠିରେ ଝିଅ 

ଏ ପିଠି ଏବେ ଦନ୍ଥରା 

କଣ୍ଟା ବୁଦାର ମାଳ ପିଠି ସାରା 

ଫାଟ ଯେ ଫାଟ  

ସେଥିରେ ପୁଣି ସରିସୃପଙ୍କ ଚାଲବୁଲ୍ ।।

କାହିଁ ଆସୁ ତୁ ? ଯେତେ ମନା କଲାପରେ ବି

ପୋତିବାକୁ ଶ୍ରଦ୍ଧା ମଞ୍ଜି ?

ଫେରେଇଦେଇଛି ପରା ସହସ୍ର ଥର

ଦେଖୁଛୁ ପରା ହଜାରେ ଘା'ର ଶ୍ରାଦ୍ଧ 

ପ୍ରତିଥର ।।

କୋଉ ବିଶ୍ୱାସ ତତେ ଉଜ୍ୱଳ କରୁଛି?

ବୀଜପତ୍ର ମେଲିବାର ନାହିଁ ଆଉ ମୋ ପିଠିର 

କୋଉ ବି କୋଣରେ ..... ଏ ପିଠି ଯାକ ନିଆଁ ।।

ଢାଳରେ କଣ ଅମୃତ ଘେନି ଆସିଛୁ?

ସିଞ୍ଚି ଦେଲେ ଶସ୍ୟ ପାଲଟିବ?

କିନ୍ତୁ ପେଟ କାଇଁ ଯେ .... 

କାହାର ବି ପାଟି ନାହିଁ 

କିଏ ଖାଇବ କହ ?

ଯା' ଲେଉଟାଣି ପାଦରେ 

ତୋ କୋମଳତାକୁ ଚାବିଦେଇ 

ସିନ୍ଧୁକରେ ରଖ  

ହଁ ଯଦି ପାରୁ ପିନ୍ଧି ନେ ଗୋଟେ ସାଞ୍ଜୁ

ଆଉ ଲୁହା ଚପଲ ହଳେ  

ନିଜେ ନିଜର ଢାଲ ହ 

ତା' ପରେ ଦେଖିବା 

ଯିବାକୁ ହବ କେତେବାଟ ।।