କୋଡିଏ ଶହ କୋଡିଏର, ରଥଯାତ୍ରା

ସବୁ ମତବାଦକୁ ନିମିଷକେ କରି ଦେଇ ଖଣ୍ଡନ,

ଆସିଗଲ ଶେଷେ ଏ ଧରା ଧାମକୁ ହେ ବିଶ୍ଵମୋହନ !

ଉତ୍କଣ୍ଠେ ଚାହିଁ ବସିଥିବା ଭକ୍ତଙ୍କୁ ଦବା ପାଇଁ ଦର୍ଶନ,

କେତେ ତୃଷାର୍ତ୍ତ ନୟନକୁ କରିଦେଲ ଧନ୍ୟ l

ନିଜ ଇଚ୍ଛା ମତେ ସବୁ ହୋଇଗଲା ଆୟୋଜନ l

ସମାଦରେ ସବୁ ଭକ୍ତଙ୍କୁ ଦେଇ ସମାନ ସମ୍ମାନ,

ରାଜରାସ୍ତାକୁ ଓଲ୍ହେଇ ଆସିଲ ଛାଡି ନିଜ ସଦନ,

ସବୁରି ମନବାଞ୍ଛାକୁ ଅବିଳମ୍ବେ କରିବାକୁ ପରିପୂର୍ଣ l

ମହାବିପଦକୁ ଭ୍ରୂକ୍ଷେପ ନକରିବାକୁ ଇଙ୍ଗିତ ଦେଇ,

‘କରୋନା’ ହାତରେ ସହଜେ ଧରା ନଦେଇ l

ସବୁ ବୃଥା କଳ୍ପନା ଜଳ୍ପନାକୁ ପଛରେ ପକାଇ,

ଦର୍ଶନଦେବାକୁ ଆସିଲ ଏପରି ରୂପେ ଆଗେଇ l

ଭକ୍ତର ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁକି ସେମାନଙ୍କୁ ରଖିଲ ଦୂରେଇ

ଏକା ଏକା ରଥ ତୁମ ବଡ଼ ଦାଣ୍ଡେ ନେଲ ଗଡ଼େଇ

ସଂସାର ଦେଖିଲା ତୁମ ବିଚିତ୍ର ଲୀଳା, ହେ ସାଇଁ

ସ୍ତବ୍ଧ ଏଇ ମଣିଷ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟେ କେବଳ ରହିଲା ଚାହିଁ l

ସବୁ ବିପଦରେ ଅଛ ତୁମେ ରକ୍ଷା କରିବା ପାଇଁ l

ଆଶ୍ଵସ୍ତି ଦେଇଗଲ, ବିଜୟ ଧ୍ଵଜା ତୁମ ଦେଇ ଉଡାଇ l

ଦୟାର ସାଗର ବୋଲି, ପୂର୍ବୁ ଲକ୍ଷେ ପ୍ରମାଣ ଥାଇ

ଭକ୍ତ ଆଶଙ୍କା ଦୂରେଇବାକୁ, ଆଉ ଥରେ ପ୍ରମାଣ ଗଲଦେଇ l