କନ୍ଧମାଳର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ

ଭୋକର ଭୂଗୋଳ ନୁହେଁ କନ୍ଧମାଳ କାକର କୁହୁକ ନଗରୀ,     

ଏ ମାଟିରେ ଅଛି ଅମୂଲ୍ୟ ରତ୍ନ ଦେଖ ତା' ବୁକୁ ଚିରି ।

ଆଦିବାସୀ ଗଡ଼ ବୋଲି ତାତ୍ସଲ୍ୟ ବୋଧ ହୁଏ ଅଜ୍ଞାତ,      

ମହାନ ଅଟଇ ଯାହାର ପରମ୍ପରା ସଂସ୍କୃତି ବିଶ୍ଵ ବନ୍ଧିତ ।

କନ୍ଧମାଳ ଜିଲ୍ଲା ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଶୁଣିଲେ ବ୍ୟକ୍ଷା ବହୁ,       

ଖୋଜିଲେ ସ ଶୋଭାବନ ଚାଖି ବାକୁ ତାର ମହୁ ।

ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଏହାର ଅତି ରମଣୀୟ ଦେଖିଲେ ପାରିବ ଜାଣି,  

ପାହାଡ଼ ପରବତ କେତେ ବନଗିରୀ ହୃଦୟକୁ ନିଏ ଜିଣି ।

ନୀରବ ପ୍ରସର କ୍ଷଣ ଦିବ୍ୟ ଜ୍ୟୋତି ଧରା ,           

 ନୀରବ ଆକାଶ ଉଡ଼େ ରବି ଶଶୀ ପରା ।

କନ୍ଧମାଳ କୋଳେ ଦାରିଙ୍ଗିବାଡି ଶିଶିର ପ୍ରକୃତିର ବର ଦାନ,   

ତା'ର ଅପରୂପ ଶୋଭା ରାଜିତ ଦେଖି ହୁଏ ସ ଧନ୍ୟ ।

ଅଷ୍ଟ ଅଳଙ୍କାର ଦିବ୍ୟ ଦିଶୁଥାଏ କନ୍ଧମାଳ କଳେବର,      

ବିଶ୍ଵ ଇତିହାସ ଗୁଞ୍ଜରିତ ହେଉ ତାର ଜୟ ଜୟ ଗାର ।