କଳ୍ପନାର ଗୀତ 54

ଦେଖିଥିଲି ଦିନେ କେଉଁ ଏକ ସ୍ଥାନେ

ଆସୁଛ କି ମନ ଜାଣି

ତୁମେ ମୋ ବାନ୍ଧବୀ ହେବ କିବା ଆସି

ମନେ ହୁଏ କେତେ ଭୁଣି

ହେ ମନ ବାନ୍ଧବୀ ସପନ ସୁରଭୀ

କେତେ ଆସି ପୁଣି ଯାଉ

ସ୍ଵଦେହରେ ଥରେ ଆସୁଥିଲେ ବାରେ

ପ୍ରୀତିର ସ୍ଵାକ୍ଷର ବୋହୁ

ପ୍ରୀତି ପରାତ୍ପର ସୁହାଗ ସିନ୍ଦୁର

ମନ ଭାବନାରେ ଆସେ

ଦେବି ବୋଲି ତୋତେ ରଖିଛି ସାଇତି

ସମର୍ପିବି ଅବକାଶେ

କାହିଁକି କେଜାଣି ଶଙ୍କା ଆସେ ମନେ

ଭୁଲିତ ଯିବନି ମୋତେ

ସପନ କି କେବେ ଆସିବ ବାସ୍ତବେ

ପ୍ରେମ ରାଣ ଦେଲି ତୋତେ

ଭଲ ପାଇବାର ସପନ ଦେଖିଛି

ପ୍ରତୀକ୍ଷାର ହେବ ଅନ୍ତ

ପୁଷ୍ପେ ବିମଣ୍ଡିତ ହୋଇ ଅବନତ

ଆସିଲେ ଜାଣିବି ସତ

ପ୍ରଶାନ୍ତ କୁମାର ହୋତା