କଳ୍ପିତା ଆଜି ନୀରବ

ସମୟର ସ୍ପନ୍ଦନେ ହଜିଯାଏ ଅତୀତ 

ଧୋଇହୋଇଯାଏ ସ୍ବପ୍ନ 

ଅଥଚ ମୋ ହୃଦୟର ଭଙ୍ଗା କାନ୍ଥରେ

ଦପ୍ ଦପ୍ କରୁଥାଏ କଳ୍ପିତାର ମୁହଁ ।

ଏକ ନିବୁଜ କୋଠରୀ 

ସମୟ ରାତି ବାରଟା 

ନଭେମ୍ବର ଚଉଦ 

ପୁଣିଥରେ ପୂର୍ବପାଠର ପୁନରାବୃତ୍ତି ହୁଏ ।

ଅତୀତର ଇତିହାସ ପୃଷ୍ଠାରେ 

ସତେଜ ଦିଶେ କଳ୍ପିତାର ସଜଫୁଟା ମଲ୍ଲୀମୁହଁ 

ମୋ ଜନ୍ମଦିନର ଶୁଭ ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ 

କାହିଁକି କେଜାଣି 

କଳ୍ପିତାର ଫୋନ ଆସେନି 

କଳ୍ପିତା ଖୁବ ଶାନ୍ତ ଓ ନୀରବ ।