କଳାଠାକୁର

କୋଟି ଭକତର ଆଖି ଲୁହ ଝରେ 

ତୋ' ଆଖିରେ କେବେ ଝରେ ନାହିଁ ଲୁହ, 

କାହିଁକି କାଳିଆ ତୋ ଆଖିରେ ଚାହିଁ 

ମୋ ଆଖିରେ ବହେ ଲୋତକର ସୁଅ ।

ହେ ନୀଳାଚଳିଆ କହିଦିଅ ଥରେ 

ଚାହିଁଦିଅ ବାରେ ଚକାନୟନରେ, 

ତୁଟିବ ସନ୍ଦେହ ମୋ ମନ କନ୍ଦରେ 

ନ ରହିବ ଦୁଃଖ ଏହି ଜନମରେ ।

କେଡ଼େ ଶୋଭାବନ୍ତ ଦିଶୁଛ ସାମନ୍ତ 

ରତ୍ନସିଂହାସନେ ବିଜେ ହୋଇକରି, 

କଞ୍ଜ ବଦନକୁ ଚାହିଁ ଦେଲେ ବାରେ 

ମନ ମୋହର ତ ଉଠୁଛି ଶିହରୀ ।

ହେ କଳାଠାକୁର ବଳିଆର ଭୁଜ 

ରତନ ଚିତା ଯେ ଉଠୁଛି ଝଟକି, 

ଦୟଣାର ଚୂଳ ତୁଳସୀର ମାଳ

ଗଳେ ଲମ୍ବଇ ଫୁଲ ଭଳି ଭଳିକି ।

ଶ୍ରୀମୁଖର ଶୋଭା ଅତି ମନଲୋଭା 

ଦିଶେ ସତେ କିବା ପୁନେଇର ଚାନ୍ଦ, 

ରଙ୍ଗ ଅଧରରୁ ପଡ଼ୁଅଛି ଝରି 

ମନ୍ଦ ମନ୍ଦ ସେ ତ ହସ ମକରନ୍ଦ ।

ତୋ ମନ ଗହନେ ଜାଣେ ନାହିଁ ମୁହିଁ 

ଭାବୁକିରେ ସଦା ଭକତର ପାଇଁ,

ମୋ ମନ ଅନ୍ତରେ ହେ କଳାଠାକୁର 

ଭାବୁଥିବି ତୋତେ ଚିରଦିନ ପାଇଁ ।