କହିବାକୁ ମନା !

ସମାଜ ଆଗରେ କହିବନି କେବେ ଅଭାବରେ ଅଛି ବୋଲି ।

ପଡୋଶି ଆଗରେ କହିବନି କେବେ ଘରର ଗୁମର ଖୋଲି ॥

କେତେ ଧନ ବଳ ଅଛି ତୁମ ପାଖେ ବନ୍ଧୁଙ୍କୁ ଜଣାଅ ନାହିଁ ।

ଶତ୍ରୁ ଆଗେ କେବେ କହିବନି ଆଉ ମୋ ଘରେ ଏକତା ନାହିଁ ॥

କେତେ ଧନ ସଞ୍ଚି ରଖୁଛି ତା ପାଇଁ ସେ କଥା ନ ଜାଣୁ ପୁଅ ।

କେତେ ରୁଣ ବୋଝ ଲଦା ତୁମ ମୁଣ୍ଡେ ସେ କଥା ବୁଝେନା ଝିଅ ।।

ମାଆ ଆଗେ କେବେ ଖୋଲି କହିବନି ସ୍ତ୍ରୀର ଦୂର୍ଗୁଣ କଥା ।

ବାପା ଆଗେ କେବେ କହିବନି ବନ୍ଧୁ ନିଜ ପରାଜୟ ବ୍ୟଥ ॥

ମୋତେ ବେଶି ଭଲ ପାଉଛନ୍ତି ବାପା କହିବନି ଭାଇ ଆଗେ ।

ଏଇଟା କିଣିଲି ସେଇଟା କିଣିଲି ଶୁଣିଲେ ଭଉଣୀ ମାଗେ ॥

ଶଶୁର ଆଗରେ କହିବନି କେବେ ଟଙ୍କା ଟେ ଉଧାର ଦିଅ ।

ସାଙ୍ଗ ଆଗେ କେବେ କହିବନି ସ୍ତ୍ରୀ ଭାରି ମିଶାଣିଆ ଝିଅ ||

ତୋ ଠାରୁ ସୁନ୍ଦରୀ ଘରଣୀ ମୋହରି କହିବନି ଶାଳି ଆଗେ ।

ସ୍ତ୍ରୀ କୁ ନ କୁହ ସୀତା,ମିତା,ଗୀତା, ପଢ଼ୁଥିଲେ ମୋର ସାଙ୍ଗେ |