କହିବାକୁ ଭାବି ଥିଲି

କେତେ କଥା କେତେ ବ୍ୟଥା ରହିଗଲା

କହିବାକୁ ଭାବି ଥିଲି

ହେଲେ କେବେ କିଛି କହି ମୁଁ ପାରିନି

କଳହ ଭାବିବ ବୋଲି ।

ତୁଣ୍ଡରୁ ଖସିଲେ ଆହତ ଆଳାପ

ଆଘାତ ଆଘାତ ଲାଗେ

ବେଦନା କୁ ବାନ୍ଧି ବନ୍ଦନା ଦେବାକୁ

ଅଧରକୁ କହିଥିଲି ।

ଅଧିକ ନରମ ହୃଦୟ ଟା ବୋଲି

ପାପୁଲିରେ ଚାପି ଧରି

ମନର ଚିତ୍କାର ହୋଇନି ମୁଖର

ବୁଝେଇ କହିଛି ବୋଲି ।

ଟୋପେ ଟୋପେ ପାଣି ଏବେ ବି ଝରୁଛି

କଳସି କଣା ଆଦେଖା

ବାଲି କୁଢ଼େଇ ମୁଁ ମାଠିଆ ରଖିଛି

ଶୁଖିଲା ଦିଶିବ ବୋଲି ।

ନଜାଣିଲା ପରି ଦେଖୁଥାଅ ତୁମେ

ଜାଣିନି ବୋଲି ଭାବୁଥା

ଏ ଯାବତ ନିଜେ ଅଜଣା ଦିଶୁଛି

ସବୁ ମୁଁ ଜାଣିଛି ବୋଲି ।

ହେଲେ କେତେ ଦିନ ଏମିତି ରହିବ

ମେଘୁଆ ମେଘୁଆ ପାଗ

ଯଦି ବରଷିବ କହିବ ନାହିଁ ଟି

ଅଦିନିଆଁ ମେଘ ବୋଲି।

ହେଲେ କେବେ କିଛି କହି ମୁଁ ପାରିନି

କଳହ ଭାବିବ ବୋଲି ।