କେତେକଥା କହିବାର ଥିଲା

କହିବାକୁ ଥିଲା କେତେକଥା ସଖୀ

ସବୁ ରହିଗଲା ଅଧା

ଦେଖି ହେଲାନାହିଁ ଅଦେଖା ସପନ

କପାଳକୁ ଦେଲି ନିନ୍ଦା ।

ଲୋଡୁନାହିଁ ଆଉ ଫୁଲର ସହର

ଲୋଡାନାହିଁ ଜହ୍ନରାତି

ଜଳନ୍ତା ସୂରୁଜ ରଡନିଆଁ ଢାଳି

ଜାଳିଦେଉ ମୋର ଛାତି ।

ଭଲପାଇବାର ରକ୍ତିମ ଆଭାରେ

ରଙ୍ଗୀନ ମୁଁ ଯେଉଁଦିନୁ

ନିର୍ମଳ ଆକାଶ ମଳୟ ପରଶ

ଭୁଲି ଯାଇଛି ମୁଁ ମନୁ ।

ସମୟ ଖେଳୁଛି ଲୁଚକାଳି ଖେଳ

ଆଖି ମୋ ଢାଳୁଛି ଲୁହ

ତୁମେ ଖୋଲିଦେଲ ସ୍ମୃତିର ପସରା

କାହିଁକି ଲୋ ସଖୀ କୁହ ।

ଖୋଲିଲନି ଯଦି ହୃଦୟ ଦରଜା

ଖୋଲିଲନି ତୁମ ମନ

ଲୋଡିବିନି ସଖୀ କେବେହେଲେ ଥରେ

ମୋ ପ୍ରେମର ପ୍ରତିଦାନ ।

ନଦେଲେ ଦିଅ ମନ ଖୋଲା ହସ

ହୃଦୟ ନିଗିଡା ପ୍ରେମ

ଆଖିରେ ମୋ ଦିଅ ଲୋତକ ବନ୍ୟା

ପୂର୍ଣ୍ଣହେଉ ମନସ୍କାମ ।