କେମିତି କହିବି କୁହ

ମଉନାବତୀ ମୋ ନୀଳ ନୟନା ରେ କେମିତି କହିବି କୁହ

ମନ ଆଇନାରେ ଦିବସ ରଜନୀ ଦିଶେ ସଖୀ ତୋର ମୁହଁ

ଆଶା ଆକାଶରେ ପୁନେଇଁ ରାତିର ଯୋଛନା ବିଛାଇ ଦେଇ

ମୋ ମନ ଅଗଣା ରୂପେଲି ଆଲୋକେ ଆଲୋକତି କଲୁ ସହୀ ।।

ସେଦିନ ରାତିରେ ତୋ ବାହୁବନ୍ଧରେ ବାନ୍ଧି କଲୁ ଆନମନା

ଭୁଲି ଯାଇଥିଲି ଭାବ ବିହ୍ଵଳେ ମୁଁ ପାଲଟି ଗଲି ଖେଳଣା

ପ୍ରେମ ପ୍ରୀତି ପ୍ରଣୟର ଖେଳ ଖେଳି ଏବେ କରୁଛୁ ଛଳନା

କେମିତି କହିବି କହ ରେ ସଜନୀ ଆଜି ହୁଏ ବାଟ ବଣା ।।

ତୋ ପ୍ରତିକ୍ଷା ରେ ମୋ ଦିନ ସରିଯାଏ ମନ ମରି ମରି ଯାଏ

ଅଦିନ ମେଘୁଆ ଝଡ଼ ପବନ ରେ ନୀଡ ମୋ ଉଡ଼ାଇ ନିଏ

ମିଠା ସପନ ମୋ ଭାଙ୍ଗିଗଲା ଏବେ ତୁମ ଲେଉଟାଣି ପଥ

ଚାହିଁ ଚାହିଁ ଏବେ ଜଳକା ହେଲିଣି ସପନ କି ହେବ ସତ ।।

ସେଦିନ ରାତିର ମିଠା ସ୍ମୃତି ଯେତେ ମନ କରେ ଆନ୍ଦୋଳିତ

ଭୁଲିଗଲ ସିନା ଭୁଲି ମୁଁ ପାରୁନି ବଦଳେ ମୋ ଗତି ପଥ ।।