କେମିତି ଗଢିଛି ଦଇବ

କବିତା ଲେଖିବା   ଛାଡ଼ି ଦେବି ବନ୍ଧୁ

     ଜ୍ଞାନ ଥାଉ ପଛେ 

ସମ୍ଭାଳି ପାରୁନି    ପ୍ରତ୍ୟକ ମୁହୂର୍ତ୍ତ

    ସୁଖ ଦୁଃଖ ମିଶା ସଂସାରେ ।

ତୁମେ ମାନେ ସବୁ  ପଢ଼ିକି ସାହାଯ୍ୟ

    କରୁ ନାହିଁ ବୋଲି ଏଥର 

ଭାବୁଛି ସନ୍ୟାସୀ   ହୋଇ ଯିବି ଆଉ 

    ଯିବିନି ଜମାରୁ ମନ୍ଦିର ।

ପଥର ମୂର୍ତ୍ତିକୁ  ନୀତି ପୂଜା କରେ 

    ଅନ୍ଧ ହୋଇ ଏଠି ମାନବ 

ଆତ୍ମା କନ୍ଦୁଅଛି।  ଡହଳ ବିକଳେ 

    କେମିତି ଗଢିଛି ଦଇବ ।