କେବେ କେହି ତ କହିବ

କେବେ କେହି ତ କହିବ ଏହି ସହର ରେ

କେହି ଜଣେ ଏଠି ରହୁଥିଲା

କଥାରେ କଥାରେ ଗୀତରେ ଗୀତରେ

ଆମରି କାହାଣୀ କହୁଥିଲା ।

ବଡ଼ ବଡ଼ିଆଙ୍କ ଉପଦ୍ରବେ ଭିତ

କହି ନୋହେ ଅବା ସହି ନୋହେ

ଦଳିତ ପତିତ ଆରତ ଜନ ର

ଆଳାପ ବିଳାପ ଗାଉଥିଲା ।

ଡରି ଡରି ବାଟ ଚାଲିବା ଠୁଁ ଭଲ

ଗତି କୁ ବିରାମ ଅଳପ ଦିଅ

ମାତ୍ର ଡରି ମରି ପଛଘୁଞ୍ଚା ଦେବା

କାପୁରୁଷ ପଣ କହୁଥିଲା ।

ସବୁରି ଛାତିରେ ବିଦ୍ରୋହ ଶୋଇଛି

ଆହ୍ୱାନ ଦିଅ ଜାଗିଯିବ

ଘସି ଦିଅ କାଠି ଦିଆସିଲି ପିଠି

ନିଆଁ ବାହାରିବ କହୁଥିଲା ।

ଜୀବନ ପଥରେ ଅନେକ ପଥିକ 

ହାରି ଯାଏ କେହି ଫେରି ଯାଏ

ଅଥଚ ଉଦ୍ୟମେ ଗତି ଅବିରାମେ

ଠିକଣା ମିଳିବ କହୁଥିଲା ।