କବିତା

ରହିବାକୁ ଦିଅ ମୋତେ

ମଣିଷଟିଏ ହୋଇ।

ଏତେ ନିର୍ଜନତା ଓ ନିସଙ୍ଗତାର

ହିମଶୀତଳ ବିଶାଳତାକୁ ନେଇ

ଭୟ ଲାଗେ ନିଜକୁ ହଜାଇବାପରି

କାଳେ ଭିନ୍ନକିଛି ହୋଇଯିବି

ସଙ୍କୁଚିତ ହୋଇଯାଏ ଅହଂସବୁ

କିଏକଣ ଏଡ଼ାଇ ଦେଇପାରେ

ତାର ସ୍ବାଭାବିକ ଭାଗ୍ୟ।

ମୁଁ ବିସ୍ମୟ ବିମୂଢ଼!

ସ୍ବୀକାର କରି ନେଉଛି

ମୋର ସବୁ ଅଜ୍ଞାନତା

ଓ ଖଣ୍ଡିତ ଚେତନାର ବ୍ୟାପ୍ତି।

ବୁଝି ମୁଁ ପାରୁଛିଏବେ

ମାଟିର ଏ ଆଲୋକ,ଉଷ୍ମତା

ରଂଗ ଓ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟସବୁ

ନିଜ ପାଇଁ ନୁହେଁ।

.।।।ରାଜଲକ୍ଷ୍ମୀ।।