ମୃତ୍ୟୁ ।

ଜନ୍ମକାଳୁ ଜୀବନର ସାଥି ସହଚର ହୋଇ

ଚାହିଁଅଛ ମୃତ୍ୟୁ ତୁମେ ଜୀବିତ ରହିବାକୁ

ଚିରକାଳ ଏ ଧରଣୀ ବକ୍ଷରେ ।

ତୁମେ ଠିକ୍ ଜାଣ,ଯନ୍ତ୍ରଣା ରେ ଛଟପଟ ହେଲେ

ଜୀବନର ଭୟ ଥାଏ ମୃତ୍ୟୁକୁ

ମୃତ୍ୟୁ ହିଁ ଏ ଯାବତ ଜୀବର ନିୟତି,

ଏକ ବାସ୍ତବତା ।

ଗ୍ରାସ କରେ ,ଛିନ୍ନ ଭିନ୍ନ କରେ

"ମୁଁ"ଏବଂ "ମୋର"ସବୁକୁ ।

ହରଣ କରେ ଛଦ୍ମବେଶ ରେ ରହି

ଜୀବନରୂପି ପ୍ରେମ ପାତ୍ର

କାଳସହ ସମାନ ଗତିରେ,

ସତେ କେତେ ନ୍ୟୁନ

ଏ ଜୀବନ ମୃତ୍ୟୁ ର ପାଖରେ !!

ମୃତ୍ୟୁ ତୁମେ ଏକ ଛଦ୍ମରୂପୀ ଇଶ୍ବର

ପ୍ରତିଟି ମୃତ୍ୟୁ ଏକ ପଦକ୍ଷେପ

ନୂତନ ଜୀବନଟି ପାଇଁ ।

ମୃତ୍ୟୁ ତୁମେ ଏକ ଅନନ୍ୟ ପନ୍ଥା ପ୍ରକୃତିର

ପ୍ରସାରିତ ଓ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ବାୟିତ କରିବାକୁ ଜୀବନ ।

ଶରୀର ରୂପୀ ପୁରୁଣା ବସ୍ତ୍ର ଟି

ଛାଡିବାକୁ ହୁଏ ଛାଇ ଛାଇ

ଅନ୍ଧ ବିସ୍ତୃତି ମଧ୍ୟରେ ।

ମୃତ୍ୟୁ ତୁମେ ହିଁ ଛାୟା ଅମରତାର

ଜୀବନ ଧାରା ଅବ୍ୟାହତ ସଦା

ନୁହେଁ ତୁମେ ଇଶ୍ବର ବିରୋଧୀ

ତୁମେ ଏକ ଦିଗ୍ ଦର୍ଶକ ନୂତନ ଅଭିବ୍ୟକ୍ତିର ।