କବିତା ପ୍ରେମ

କବିତା ପ୍ରେମରେ ପଡି ଲେଖୁଛି ଆଜି

ତୁମର ସେହି ପ୍ରିୟ କବିଟି ସାଜି

ଲେଖୁ ଲେଖୁ ମୁଁ ହୋଇଲି କବି

ଆଖିରେ ମୋର କେତେ ପ୍ରତିଛବି

ପ୍ରତି କବିତାରୁ ପାଏ ମୁଁ ଉତ୍ତର

ନିଜର ପରିଚୟ ଦେବା ନାହିଁ ଦରକାର

କୋମଳ ମନକୁ ମୁଁ ବୁଝାଇ କହେ

ମୋର କବିତା ସମସ୍ତଙ୍କ ମନକୁ ଛୁଏଁ

କବିତା ଲେଖିବା ମୋର ନିଶା

ମନରେ ରଖିଛି ବହୁତ ଆଶା

ମୁଁ ଓଡିଆ ଆଜି ସତରେ ମୁଁ ଗର୍ବିତ

ମୋ ଭାଷା ଅଟେ ସେତ ସାହିତ୍ୟ

ନିଜ ସଂସ୍କୃତି ପରମ୍ପରା ଭୁଲିବି ନାହିଁ

ତାକୁ ସର୍ବଦା ବଜାୟ ରଖିବି ତହିଁ

ଯେତେ ବାଧାବିଘ୍ନ ପଡିଥାଉ ପଛେ

ଭୁଲିବି ନାହିଁ କେବେ ସମୟର ସ୍ରୋତେ