କବିତା ଆଳାପ-29 : (ଚତୁର୍ଥ ସପ୍ତାହ) ସନେଟ : ପ୍ରେମ

ପ୍ରେମ ଟିକେ ପାଇଁ ଜଳେ ଫୁଟେ କଇଁ ପ୍ରେମୀଜହ୍ନ ଆସେ ନଇଁ,

ପ୍ରେମପାଇଁ ଫୁଲ ଫୁଟି ରହିଥାଏ ପ୍ରେମିକ ପଥକୁ ଚାହିଁ |୧

ବାତୁଳି ଝରଣା ପ୍ରେମରେ ନାଚଇ ନଦୀରେ ମିଶିବା ପାଇଁ,

ପ୍ରେମ ପାଇଁ ନଦୀ ବହିବହି ଯାଏ ସାଗରକୁ ଦେବ ଛୁଇଁ |୨

ପବନ ବହୁଛି ପ୍ରେମ ବାଣ୍ଟିବାଣ୍ଟି ପ୍ରୀତିର ସଙ୍ଗୀତ ଗାଇ |

ପ୍ରେମ ଟିକେପାଇଁ ଜଳେ ଫୁଟେ କଇଁ ପ୍ରେମୀ ଜହ୍ନ ଆସେ ନଇଁ |୩

ଯଊବନ ଆସେ ପ୍ରେମ ଖୋଜିବାକୁ ପ୍ରେମରେ ଭରା ଜୀବନ,

ଜୀବ ଜଗତକୁ ବାନ୍ଧି ରଖିଥାଏ ଅତୁଟ ପ୍ରେମ ବନ୍ଧନ |୪

ପ୍ରେମରେ ବରଷା ବରଷି ବରଷି ଧରଣୀକୁ ଦିଏ ଧୋଇ,

ପ୍ରେମ ଟିକେ ପାଇଁ ଜଳେ ଫୁଟେ କଇଁ ପ୍ରେମୀ ଜହ୍ନ ଆସେ ନଇଁ |୫

ପୀରତିର ନଦୀ ଅତି ଅଙ୍କାବଙ୍କା ଭଲ ପାଇବା ତା' ଢେଉ,

ସେ ଢେଉରେ ପ୍ରେମ ଡଙ୍ଗା ଭସେଇଛି ଯୁଆଡ଼େ ଯାଉଛି ଯାଉ |୬

ଅମାନିଆ ଝଡ଼ ଅନେକ ଉଠିଛି ଦୁଇକୂଳ ଖାଇଖାଇ,

ଅଥଳ ଜଳରେ ହଜି ଯାଇଛି ମୁଁ ଆଖିର ଲୁହକୁ ପିଇ |୭

ଶତ ଦହନକୁ ସହିବାର ପାଇଁ ଜୀବନ ସଳିତା ହେଉ,

ପୀରତିର ନଦୀ ଅତି ଅଙ୍କାବଙ୍କା ଭଲ ପାଇବା ତା' ଢେଉ |୮

ସମୟ ସୁଅରେ ଲାଗିବ କୂଳରେ ସ୍ମୃତିକୁ ହୃଦୟେ ଭରି,

ଆଶାର ଦୀପକୁ ଭରସା କରିଛି ବିଶ୍ୱାସ ଆହୁଲା ଧରି |୯

ଆଗେ ବତୀଘର ପ୍ରେମର ମନ୍ଦିର ଜଳିଉଠେ ଦାଉଦାଉ,

ପୀରତିର ନଦୀ ଅତି ଅଙ୍କାବଙ୍କା ଭଲ ପାଇବା ତା' ଢେଉ |୧୦

ପୁଣ୍ୟନଦୀ ତଟ ଆମ୍ରକୁଞ୍ଜରେ ବାସକରେ ପ୍ରେମପକ୍ଷୀ,

ପ୍ରୀତି ପ୍ରଣୟର କଥା କହିଦିଏ ପ୍ରେମୀ ଯୁଗଳଙ୍କୁ ଦେଖି |୧୧

ଯଉବନ ରୂପୀ ଚୁମ୍ବକ ସିନା ଲୁହାର ମନକୁ ଟାଣେ,

ଶୂନ୍ୟ ଆକାଶେ ମରୀଚିକା ପୁଣି ସୁନାର ଫସଲ ବୁଣେ |୧୨

ଦୁବହୁଏ ଦାରୁ ସିଂହ ହୁଏ ଭୀରୁ ପ୍ରେମୀ ମନ ଦିଏ ବିକି,

ପୁଣ୍ୟନଦୀ ତଟ ଆମ୍ରକୁଞ୍ଜରେ ବାସକରେ ପ୍ରେମପକ୍ଷୀ |୧୩

ମନଖୋଜେ ଖାଲି ମନର ମିଳନ ହୃଦୟେ ଜାଗେ କମ୍ପନ,

ଦେହ ଆଉ ମନ ଯୁଗଳବନ୍ଦୀର ଶୁଣାଏ ମଧୁ ଗୁଞ୍ଜନ |୧୪