କବିତା ଆଳାପ-27 : (ତୃତୀୟ ସପ୍ତାହ) :ନାରୀ ଜୀବନ :

ସୁଖେ ଦିନଗଲା ବାପଘରେ ମୋର ସବୁଠି ଆଦର ପାଇ,

ବାପାଙ୍କର ଗେହ୍ଲି ମାଆର ମାଣିକ କଣ୍ଢେଇ କହେ ମୋ ଭାଇ |

ସେହି ଘର ଥିଲା ବୈକୁଣ୍ଠପୁର ଥିଲି ମୁଁ ରାଜକୁମାରୀ,

ଆମ ବଗିଚାଟି ନନ୍ଦନ କାନନ ଥିଲା ଘରସୁଖ ଶିରୀ |

ବାପା-ମାଆ ସିନା ନାଆଁକୁ ମାଲିକ ଅସଲ ମାଲିକ ମୁହିଁ,

ମୋରଇଚ୍ଛା ସବୁ ପୂରଣ କରନ୍ତି ମାମୁଘର ଅଜା-ଆଈ |

ଦୁହିତା ସାଜି ମୁଁ ଶାଶୂଘରେ ଏବେ ହୋଇଛି ମୁଁ ରାଜରାଣୀ,

ସ୍ୱାମୀଙ୍କ ଘରଟି ମୋ ନାମରେ ଲେଖା ମୁହିଁ ଏକା ମାଲିକାଣୀ |

ଦୁଇଜଣ ପିତା ଦୁଇଜଣ ମାତା ପାଇଛି ଦୁଇଟି ଘର,

କିଏ କହେ ମୋର ନିଜଘର ନାହିଁ ସବୁ ସଂପତ୍ତି ତ ମୋର |

ଆଇନ କହୁଛି ବାପା ସଂପତ୍ତିରେ ରହିଅଛି ମୋର ଭାଗ,

ଶ୍ୱଶୁର ସଂପତ୍ତି ସ୍ୱାମୀ ବାଟଦେଇ ହାତକୁ ଆସିବ ଆଗ |

ନାରୀଜାତି ମୁହିଁ କେହି ଅରିନାହିଁ ସଭିଙ୍କ ସୁଖରେ ସୁଖୀ,

କୋମଳ ହୃଦୟ ଦେଇଛନ୍ତି ପ୍ରଭୁ ପରଦୁଃଖେ ହୁଏ ଦୁଃଖୀ |