ବାପା

ବାୟୁ ଓ ପାଣିର ସମଷ୍ଟି ବୁଝାଏ

ବାପା ଶବଦର ଅର୍ଥ ,

ବାପାଙ୍କ ବିହୁନେ ଜୀବନ ଅଧୁରା

ଜିଇଁବାଟା ଲାଗେ ବ୍ୟର୍ଥ ।

କେବେ ସାଜନ୍ତି ସେ ପାଦର ଚପଲ

କଣ୍ଟକିତ ପଥ ପାଇଁ ,

ରକ୍ଷା କରିଥାନ୍ତି ଝଡ଼ ଝଞ୍ଜା ଠାରୁ

ମୁଣ୍ଡପରେ ଛତା ହୋଇ ।

ଉପରକୁ ଟାଣ ଦେଖାଇ ହେଲେବି

ଅନ୍ତର ଲହୁଣୀ ପରି ,

ସନ୍ତାନର ରକ୍ଷା କବଚ ଅଟନ୍ତି

କିଏ ହେବ ତାଙ୍କ ସରି ।

ପୁତ୍ର କନ୍ୟା ସୁଖ ଜୀବନର ବ୍ରତ

କରିଥାନ୍ତି ମନେ ପଣ ,

ସବୁ ଇଚ୍ଛା ଆମ କରନ୍ତି ପୂରଣ

ନିଜ ଇଚ୍ଛା ମୂଲ୍ୟହୀନ ।

ଅସୁସ୍ଥ ହୋଇଲେ କାନ୍ଧରେ ପକାଇ

ଆଉଁସି ଦିଅନ୍ତି ପିଠି ,

ଅସୁମାରୀ ଦୁଃଖ ହୃଦେ ଚାପି ଧରି

ଚାଲିଥାନ୍ତି ଖୁସି ବାଣ୍ଟି ।

ପାଟି ଥାଇ ମଧ୍ୟ କହିବା ବାରଣ

ଲୁହ ଝରାଇବା ମନା,

ସବୁ ବାପା ପାଇଁ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଦାନ

ସହିବେ କଷ୍ଟ ଯନ୍ତ୍ରଣା ।

ପିଲାମାନଙ୍କୁ ମୋ ଗୋଟିଏ ସନ୍ଦେଶ

ପଛ କଥା ଥରେ ହେଜ ,

କାନ୍ଧେ ତୁମ ବାପା କେମିତି ତୁମର

ଉଠାଇ ଅଛନ୍ତି ବୋଝ ।

ତୁମ ଖୁସି ପାଇଁ ପଶୁ ସମ ଖଟି

ବିତାଇଛି ଯେ ଜୀବନ ,

ଯତ୍ନବାନ ହୁଅ କେମିତି ଖୁସିରେ

କଟିବ ତାଙ୍କର ଦିନ ।