କାନ୍ଦୁଛି ଶିମିଳିପାଳ

ଜଳୁଅଛି ଆଜି ବନାଗ୍ନି ବହ୍ନି 

ଓଡିଶାର ଜୈବ ମଣ୍ଡଳ

କିଏ ବା ଜାଣୁଛି ବନର ବହ୍ନି 

କାନ୍ଦୁଛି ଶିମିଳିପାଳ ।

ଏସିଆ ଭୂଖଣ୍ଡେ ଶସ୍ୟ ସମ୍ପଦର

ଭଣ୍ଡାର ଏକା ସେ ବନ

ଶେଷ ହୋଇଯାଏ ଆଜି ସେ ଭଣ୍ଡାର

ଶୁଣେନାହିଁ କା'ର କାନ ।

ନାହିଁ ବନ ଲତା ନାହିଁ ପଶୁପକ୍ଷୀ

ଜଳୁଛି ଆମୂଳଚୁଳ

କିଏ ବା ଜାଣୁଛି ତାହାର କୋହକୁ

କାନ୍ଦୁଛି ଶିମିଳିପାଳ ।

ବହିଯାଏ ଅଶ୍ରୁ ତା' ଝର ଜଳରେ

କଳ କଳ ନାଦ କରି

ହେଉଛି ଦହନ ତନୁଟି ତାହାର

ବ୍ୟଥାରେ ଯାଏ ସେ ମରି ।

ଯାଉଛନ୍ତି ଜନ ଶିମିଳି ବନକୁ 

ଦେଖିବାକୁ ତନୁ ତା'ର 

ଅଣଦେଖା କରି ଫେରି ଆସୁଛନ୍ତି

ବୁଝନ୍ତିନି ବ୍ୟଥା ମା'ର ।

ସରକାର କହେ ଗରଜନ କରି 

ହେବ ବହ୍ନି ନିର୍ବାପିତ

କରୁଛନ୍ତି ନେତା ସବୁରି ସୁବିଧା

କରିବାକୁ ନିର୍ବାପିତ ।

କୁଆଡେ ଲିଭୁଛି ବନାଗ୍ନି ବହ୍ନି 

ଜଳୁଛି ହୁଙ୍କାର ହୋଇ

ଯାହାର ମନଟି ତାହାର ଚିନ୍ତାରେ

ତା' କଥା ଭାବରେ ଭାଇ ।

ଶସ୍ୟ ସମ୍ପଦରେ ପୂର୍ଣ୍ଣିତ ବନଟି

ହେଉଛି ପାଉଁଶ ଆଜି

ଆମେ ଯଦି ମନେ ବନକୁ ଭୁଲିବା

ଦିନେ ହୋଇଯିବା ବାଜି ।