କାନ୍ଦିଲା ସହର କାନ୍ଦିଲା ଗାଁ

   

 କାନ୍ଦିଲା କଟକ କନ୍ଦେ ରାଜଧାନୀ

    କାନ୍ଦିକାନ୍ଦି ଝୁରେ ପୁରୀ

  କନ୍ଦାଇଲା ଫନି  ଓଡିଶା ବାସୀଙ୍କୁ

       କରିଦେଲା ହତଶିରି ।

  ପାଣି ମିଳିଲାନି  ପଙ୍ଖା ବୁଲିଲାନି

     ସବୁ ଖାଲି ନାହିଁ ନାହିଁ

  ସହରୀ ମଣିଷ ଗାଁ ମୁହଁl ହେଲେ

      କଷଣ ନପାରି ସହି ।

 ସକାଳୁ ସକାଳୁ ନଈ ବାଲି ସାରା

     ଗାଡି ମଟରର ଭିଡ

 ବାବୁ ବାବୁଆଣୀ ନିତ୍ୟକର୍ମ ପାଇଁ

     ମାନିଲେନି ବନ୍ଧବାଡ ।

ଫନି ଫଣା ମାଡ ଭାଙ୍ଗିଦେଲା ହାଡ

    ସବୁଜିମା ଗଲା ହଜି

 ଥୁଣ୍ଟା ଆମ୍ବ ଗଛେ  କୋଇଲି ବାହୁନେ

   ସାଥୀକୁ ତା ଖୋଜିଖୋଜି ।

ପାଚିଲା ଡାଳୁଅ ଧାନ କ୍ଷେତକୁତ

    ପବନ ଦେଲାରେ ଦଳି

ଉଜୁଡିଲା ଧାନ ଉଜୁଡିଲା ପାନ

    ବରଜ ପଡିଲା ଟଳି ।

ବରଜି ବୁଢାର ମନ ଦରଜକୁ

    କିଏସେ ପାରିବ ବୁଝି

ହାତ ଉଧାରିରେ ଋଣ ଆଣିଥିଲା

    କେମିତି ପାରିବ ସୁଝି ।

ଉଠା ଦୋକାନୀର ବେଉସା ବୁଡିଲା

    ପସରା ଯାଇଛି ଉଡି

ଚଉତିଶା ଗାଏ ଚଇତନ ଭାଇ

   ଭଙ୍ଗା ବରଗଛେ ଚଢି ।

ଗୁଆ ନାରିକେଳ ଚାଷୀଙ୍କ ବିକଳ

    ବଳେଇ ପଡିଲା କୋହ

ବାହୁଙ୍ଗା ଖସିଲା ଗଛ ଶୋଇଗଲା

    ଆଖିରେ ଆଖିଏ ଲୁହ ।

ଝଞ୍ଜା ଚାଲିଗଲା ଦହଗଞ୍ଜ କରି

    ଝଞ୍ଜା ପରେ ବହେ ଝାଞ୍ଜି

ରାତି ପାହୁପାହୁ ମାଡିଆସେ ଖରା

   ଭିଜିଯାଏ ଜାମା ଗଞ୍ଜି ।

ଯିଏ ବୁଝେ ସାରା ଜଗତର କଥା

    ତା କଥା ଅବୁଝା ଆଜି

ଫନି ଯୋଗୁଁ ତାର ଦେଉଳରେ ପାଣି

    ବରଷାରେ ଗଲା ଭିଜି ।

ଫନି ଦେଇଗଲା ଏମିତି ଯାତନା

    କହୁଥିଲେ ସରିବନି

ହସ ଲୁଟିନେଲା ସବୁରି ଓଠରୁ

    ଗରିବ ହେଉକି ଧନୀ ।.