କାଳ

ମୁଁ ଭଗ୍ନ ମୁଖଶାଳା 

ତୁ ଧ୍ୱସ୍ତ ଶିଳା ଲିପି

ଅତୀତ ଆଜି ଗୁମୁରି କାନ୍ଦୁଛି 

କୋହ ଚାପି ଚାପି

ନିହାଣ ଧରି ଅଫେରା 

ରାଇଜରୁ ଆସୁଛି ଶିଳ୍ପୀ

ମଗ୍ନ କାଳ, ବିଲୟର ଚିଟାଉ ନେଇ,

ନିଶବ୍ଦରେ ଚାଲିଛି ପାଦ ଥାପି ଥାପି ।