ଜୟ ମା ମଙ୍ଗଳା

ଜୟ ତୁ ମଙ୍ଗଳା ମାଗୋ ସୃଜନ କାରିଣୀ

ସଂକଟ ମୋଚନୀ ମାଗୋ ଶିବ ସୁହାଗିନୀ ।

ଆତୁରେ ଡାକୁଛି ମାଗୋ ପଡ଼ି ବିପତ୍ତିରେ

ଆସ ମାଗୋ ଧରାଧାମେ ଭକତ ଭାଗ୍ୟରେ ।

ନାଶିବୁ ମହିଷାସୁର ନାଶିବୁ ଯେ ଦୁଷ୍ଟ 

ତୁହି ସାହା ହେଲେ ମାଗୋ କଟି ଯିବ ରିଷ୍ଟ ।

ଅତ୍ୟନ୍ତ ଦୁଃଖିନୀ ମୁହିଁ ଆସିଛି ତୋ ଦ୍ଵାରେ 

କାକଟପୁର ମଙ୍ଗଳା ରକ୍ଷା କର ବାରେ ।

କିଏ ହେବ ସରିସମ ଏ ମର୍ତ୍ତ୍ୟ ମଣ୍ଡଳେ

ତୋର ଛବି ନିତି ଭାସେ ମୋର ବେନି ଡୋଳେ ।

ତୁହି ବୃକ୍ଷ ମୁହିଁ ଶାଖୀ ଭାବିବୁ ଲୋ ମନେ

ତୁହି ମୋ ଚାନ୍ଦିନୀ ରାତି ଦୁଃଖର ଦୁର୍ଦ୍ଦିନେ ।

ଚାହେଁନା ଭୋଗ ବିଳାସ କିଅବା ଐଶ୍ଵର୍ଯ୍ୟ

ବିପତ୍ତି ବେଳରେ ମାଗୋ ମନେ ଦେବୁ ଧର୍ଯ୍ୟ ।

ଝଙ୍କଡେ ଶାରଳା ତୁହି କାକଟେ ମଙ୍ଗଳା

ପ୍ରଖର ସ୍ରୋତେ ଭାସିଲେ ଉଦ୍ଧାରୁ ଲୋ ଭେଳା ।

ତୋର ଗୁଣ ଲେଖିବାକୁ ନାହିଁ ମୋର ଶକ୍ତି

ତୋର ତିନି ନେତ୍ର ଆଗେ ମୋର କିବା ଜ୍ୟୋତି ।

ଅଗାଧ ସାଗର ତୋର କରୁଣା ଭଣ୍ଡାର

ଦୟା କର କୃପା ବିନ୍ଦୁ ମାଗେ ତୋ ପୟର ।

ପୂଜା ସରଞ୍ଜାମ ତୋର ଆଣିଛି ସରାଗେ

ମାନସିଛି ମାଟି ଘୋଡ଼ା ତୋର ପ୍ରୀତି ଭୋଗେ ।

ବାଜିଲାଣି ଆଶ୍ଵିନର ମହୁରୀ ମର୍ଦ୍ଦଳ

ଆସିଲେଣି ତୋର ପାଦେ ଭକ୍ତ ଦଳ ଦଳ ।

ଅଭୟ ଦାୟିନୀ ମାଗୋ ବର ପ୍ରଦାୟିନୀ

ସତ୍ୟ ପଥେ ରଖି ଥାଅ ପ୍ରଭାତୀ ଲେଖନୀ ।