ଜଳବନ୍ଦୀ

ଅଜ୍ଞାନ ମଣିଷ କରେ ଅବିଚାର

ନିଜର ପ୍ରଗତି ପାଇଁ

ପ୍ରକୃତି ସୁରକ୍ଷା ବିପନ୍ନ କରୁଛି

ସେଥିପ୍ରତି ନିଘା ନାହିଁ ।

କୋପରେ ପ୍ରକୃତି ଜଳି ଦେଖାଉଛି

ତା'ର ଭୟଙ୍କର ରୁପ

ପୃଥିବୀ ପୃଷ୍ଠରେ ସନ୍ତୁଳନ ପରା

ହେଉଅଛି ଆଜି ଲୋପ ।

ବନ୍ୟା,ବାତ୍ୟା ,ଝଡ଼ ,ତୋଫାନ ସାଙ୍ଗକୁ

ମରୁଡି ଯେ ଦୁର୍ବିପାକ

ଦେଖାଉଛି ଠାଣି ଦିନ ଅଦିନରେ

ଭରୁଅଛି ହୃଦେ ଦୁଃଖ ।

ମଉସୁମୀ ବର୍ଷା ଅନିୟମିତରେ

ବରଷି ଧରଣୀ କୋଳେ

ନଦୀ ନାଳ କୂଅ ପୋଖରୀର ଗର୍ଭ

ଫୁଲିଉଠେ ବର୍ଷାବେଳେ ।

ମଣିଷ କରମ ବଳେ ନଦୀହ୍ରଦ

 ଶଯ୍ୟା ପୋତିହୋଇଯାଇ

ବନ୍ୟା ବିଭୀଷିକା ସାଜୁଅଛି ଦାଉ

ମଣିଷର ରକ୍ଷା ନାହିଁ ।

କେତେ ଯେ ଦୁର୍ଦ୍ଦଶା ଭୋଗୁଛନ୍ତି କିଏ

ଜଳବନ୍ଦୀ ହୋଇ ଏଠି

ଅନୁଭବୀ କଷ୍ଟ ଜାଣିବ ବା କିଏ

ସୁଖ ତା'ର ନିଏ ଲୁଟି ।

ଖାଇବା,ପିଇବା,ବସିବା ,ଶୋଇବା

ଅସୁବିଧା ହୁଏ କେତେ

ଭୋକ ଉପାସରେ ଚାହିଁଥାନ୍ତି ମୁକ୍ତି

ଜଳବନ୍ଦୀ ଲୋକ ଯେତେ ।

ବିଷଧର ଜୀଵ ଜନ୍ତୁଙ୍କର ଭୟ

ମନରେ ଆଶଙ୍କା ଭରେ

ବିପଦ ଭିତରେ ମଣିଷ ଜୀବନ

ସୁଖୀ କିବା ହୋଇପାରେ ?

ବରଷ ଯାକର ଆଶ୍ରା ଚାଷକ୍ଷେତ

ଜଳବନ୍ଦୀ ହୋଇ ନଷ୍ଟ

ଚିନ୍ତାଗ୍ରସ୍ତ ଚାଷୀ ପରିବାର ଜନ

ରହିବେ ଭୋକିଲା ପେଟ ।

ଜଳରେ ବୁଡଇ ସାଇତା ସମ୍ପଦ

ଘରଦ୍ୱାର ହୁଏ ମାଟି

ମୁଣ୍ଡ ଗୁଞ୍ଜିବାକୁ ଆଶ୍ରା ଖୋଜେ କିଏ

ଛାତି ଯାଏ ତା'ର ଫାଟି ।

ଆଖିରେ ଦେଖିଲେ ଜଳବନ୍ଦୀଙ୍କର

ଶୋଚନୀୟ ଦୁରବସ୍ଥା

ଦରଦୀ ମଣିଷ ହୃଦ କାନ୍ଦିଉଠେ

ମନରେ ଭରଇ ବ୍ୟଥା ।

ବେଳ ଆସିଅଛି ହୋଇବା ସଜାଗ

ସରକାର ଓ ଜନତା

ନଦୀ ହ୍ରଦ ଶଯ୍ୟା ପୋତି ହେବନାହିଁ

କରିବା ସୁଦୃଢ଼ ବ୍ୟବସ୍ଥା ।