ଜୀବନର ସ୍ରୋତ

ଅତିକ୍ରମି କେତେ ବନ୍ଧୁର ପଥ

ସୁଖ ଦୁଃଖ ସାଥେ ନେଇ

ଜୀବନର ସ୍ରୋତ ନଦୀଟିଏ ହୋଇ

ନିରବେ ଯାଉଛି ବହି ll

ଜୀବନ ମରୁର ତପ୍ତ ବାଲିରେ

କଣ୍ଟକିତ ଉପବନ

ଶାଖାନଦୀ ପୁଣି ଉପନଦୀ ସାଥେ

ସନ୍ତାପେ ସନ୍ତପ୍ତ ପ୍ରାଣ ll

ଜନମ ମରଣ ବିଧିର ବିଧାନ

ସତେକି ଅପୂର୍ଵ ଶୋଭା

ନୀଳ ନିମ୍ନଗାର ଦୁଇକୂଳ ଛୁଏଁ

ଲୋହିତ କିରଣ ଆଭା ll

କ୍ଷଣିକ ଅସାର ଜୀବନର ମାୟା

ମରୀଚିକା ପଥ ଛୁଇଁ

ସତ୍ୟ ଧର୍ମ ନ୍ୟାୟ ପ୍ରତିଧ୍ୱନି ସାଥେ

ସଗର୍ବେ ଯାଉଛି ଧାଇଁ ll

ସରି ସରି ଆସେ ଜୀବନ ଆୟୁଷ

ଦିନ ଦଣ୍ଡ ବର୍ଷ ମାସ

ଶୁଭେଚ୍ଛାର ବାର୍ତ୍ତା ହୃଦୟରେ ବହି

ଆନ ମୁଖେ ଦିଅ ହସ ll

କିଏସେ ଆସିଲା କିଏସେ ବା ଗଲା

ନାହିଁ ଏଠି କା'ର ଚିନ୍ତା

ସ୍ୱାର୍ଥ ସରିତରେ ସନ୍ତରଣ କରି

ସରବେ ଗାଆନ୍ତି ଗାଥା ll

ପର ଉପକାରେ କଟେ ଯା' ଜୀବନ

ସଂତୃପ୍ତିର ଭାଷା ବହି

ପୁଣ୍ୟର ସାଗରେ ଦେହ ପଖାଳେ ସେ

ବାସେ ମହ ମହ ହୋଇ ll

ନବ ନିର୍ବାଣର ଦୀପ ଶିଖା ଭଳି

ପରକୁ ଆଲୋକ ଦେଇ

ଜୀବନ ଯୌବନ ଜଂଜାଳ ଫେଇ

ଯବନିକା ଯାଏ ଛୁଇଁ ll

ଶମଶାନ ଡାକେ ପ୍ରୀତିର ପରଶେ

ଆସ ମୋ କୋଳକୁ ଧନ

କାଳ ପୁରିଲାଣି ବେଳ ଗଡ଼ିଲାଣି

ଛାଡ଼ି ତୁଚ୍ଛା ଅଭିମାନ ll