ଜୀବନର ରଙ୍ଗ

ସମୟ ତାଳରେ ବଦଳୁଛି ମନ

ବଦଳୁଛି ପରିଭାଷା

ଦେହରେ ରଂଗ ମେଞ୍ଚାଏ ବୋଳି

ଆକାଶ ଛୁଇଁବାର ନିଶା ।

ସପନ ବଣିକ ବିକୁଛି ସପନ

ହାତରେ ତା ଯାଦୁଛଡି

ନିଶାତ ଏମିତି ଭ୍ରମିତ ପଥ

ବଡ ବିଶମ ସେ ଘଡି ।

ସତ୍ୟର ପଥ ଓଗାଳେ ଅସତ୍ୟ

ଆଖିରେ ଦେଇ ଅଞନ

ଭୋଜବିଦ୍ୟା ଭେଳିକି ଛାଇରେ

ପଥହରା ଏ ଜୀବନ ।

  

ଚକଚକ ଦୁନିଆ କରିଛି ବାଇ

ହୃଦର ଡାକ ଅଲୋଡା

ପାଦ ଖସୁଛି ଖସଡା ପଥେ

ମନେରେ ଜଳେ ନିଆଁ ।

ଉପରେ ଗୋଡଥୋଇ ଆଗେଇବାର

ବଢିଛି ମାନସିକତା

ଭଲ ପାଇବାର ଛଳନାର ଫାସେ

ହଜିଛି ସେ ମଧୁରତା।

ଫରକ ପଡେନି ନିଷ୍ଠୁର ହୃଦୟ

ଏତ ନିତିଦିନ ଖେଳ

ନୀରିହ ମନଟି ଜଳି ପୋଡି ଯାଏ

ପାଏନି ସେ ଥଳକୂଳ।

ଗୋଟେ ଡାଳଛାଡି ଆନ ଡାଳକୁ

ସହଜରେ ନିଏ ଭିଡି

ମାୟାର ମୋହରେ ଯାଇଛି ଭୁଲି 

ଅତିତର ସେ ଘଡି ।