ଜୀବନର ପଥେ

ବାସନା ପ୍ଳାବିତ     ପଥେ ଯେ ଧାବିତ

      ଧନ ଉପାର୍ଜନେ ରତ

ଯେବେଠୁ ନିର୍ବଳ       ଅନ୍ଧାର ଅର୍ଗଳ        

      ପଥେ ମୁଁ ହାରିଛି ସତ ।

ଶୈଶବେ ଲାଞ୍ଛିତ      ପ୍ରାଣ ଅବାଞ୍ଛିତ

      ଅଥୟ ହେଲାଣି ଚିତ୍ତ

ଦୂର ଚକ୍ରବାଳ       ଦିଶେନାହିଁ କାଳ

      ଛଡାଇ ନେଇଛି ବିତ୍ତ ।

ତୁମ ଭଳି ଥାଟେ    ଚାଲୁ ଚାଲୁ ବାଟେ

      ସଭିଏଁ ଦେଲେ ତ ଠକି

ବିପଦରେ ଫସି      ଅଧାବାଟେ ବସି

       ରହିଛି ଅଳପ ଥକି ।

ଉଠିବା ହିଁ ଥୟ      ବିତିଲେ ସମୟ

      ସାହାରା ଅଛି ଏ ବାଡ଼ି

ତୁମେ ଯିବା ଭଳି      ଯିବି ଏଠୁ ଚଳି

      ସଭିଙ୍କୁ ପଛରେ ଛାଡି ।