ଜୀବନର ଦୂରତ୍ୱ

ଜନ୍ମରୁ ଆରମ୍ଭ ମୃତ୍ୟୁରେ ହିଁ ଶେଷ 

ତନ୍ମଧ୍ୟେ କାହାଣୀ କେତେ 

କେତେଯେ ଘଟଣା କେତେ ଦୁର୍ଘଟଣା 

ଏ ଜୀବନ ଚଲାପଥେ l

ମାତୃ ଗର୍ଭେ ପ୍ରାଣ ହୁଏ ସଂଚାରଣ 

ଶରୀର ଧାରଣ କରି 

ତନ୍ମଧ୍ୟେ ଜୀବନ ହୁଅଇ ବପନ 

ଅମୃତ ନିସ୍ୟନ୍ଦି ଭରି l

ସୁଖ ଦୁଃଖ ଆଉ ମାନ ଅପମାନ 

ସ୍ୱାଭିମାନ ଅହଂକାର 

ମାୟା ବନ୍ଧନରେ କର୍ମ କର୍ତ୍ତବ୍ୟରେ 

ରୁଦ୍ଧ ଏ ଜୀବନ ଦ୍ୱାର l

କେବେ ତ ଆସକ୍ତ କେବେ ଅନାସକ୍ତ 

ବୈରାଗ୍ୟ ଭାବରେ ବନ୍ଧା 

ତୁଚ୍ଛ ଲାଗେ ଏଇ ସଂସାର ବନ୍ଧନ 

ତୁଚ୍ଛ ଏ ଗୋଲକ ଧନ୍ଦା l

ଅଳିକ କ୍ଷଣିକ ଏ ଜୀବନ ନାଟିକା 

କେତେବେଳେ ଯିବ ସରି 

ଏକା ଏକା ପୁଣି ଫେରିବାକୁ ହେବ 

ନିଜକୁ ଆପଣା କରି l

ଜନ୍ମ ପରେ ମୃତ୍ୟୁ ଏ ତ ଧ୍ରୁବ ସତ୍ୟ 

ଅପ୍ରତ୍ୟାଶୀ ଅକସ୍ମାତ 

କାହାକୁ ବା ଜଣା ମୃତ୍ୟୁର ଠିକଣା 

ହେବ ଆସି ଉପଗତ l

ଜନ୍ମ ପରିଧିରେ ଲୁଚି ରହିଥାଏ 

ଜୀବନର ସାର୍ଥକତା 

ଦକ୍ଷ ଯୋଗ୍ୟତାର ପାରିବା ପଣିଆ 

ଆଣିଥାଏ ସଫଳତା l

ଉତ୍ଥାନ ପତନ ସମସ୍ୟା ଘେରରେ 

ଏ ଜୀବନ ହୁଏ ଶେଷ 

ଜୀବନର ମାନ କରେ ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ 

ପରିସ୍ଥିତି ପରିବେଶ l

ଦିନେ ନା ଦିନେ ତ ହୋଇବ ନିଶ୍ଚୟ 

ଜୀବନ ଅବଧି ଶେଷ 

ଅନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ପୁଣି ନିଃସର୍ତ୍ତ ଅସ୍ଥାୟୀ 

ଜୀବନର ସମାବେଶ l