ଜୀବନ

ମଣିଷ ଜୀବନ ଦୁଇ ଦିନିଆ

   ନାହିଁ କିଛି ଏଠି ସ୍ଥାୟୀ

ତଥାପି ମଣିଷ ମୁଁ ମୁଁ କହେ

   ସବୁ ଏଠି କ୍ଷଣସ୍ଥାୟୀ ।

ଆଜିର ଜୀବନ କାଲି ଦେଖିନାହିଁ

   ତଥାପି ଜାଣୁନି କିଛି

ମୁଁ କାର୍ ଶବ୍ଦ ଭୁଲି ପାରୁନାହିଁ

   ଦିଗ ହରା ହେଉଅଛି ।

ଜୀବନ ନାଟକ ଚାରି ଦିନିଆ

   ସରି ଯିବ ଏହି ଦିନ

ଧନ ସମ୍ପତ୍ତି ର ଲୋଭ ପାଇଁ ସିଏ

   ହୋଇଯାଏ କେତେ ହୀନ ।

ଏକା ଆସିଅଛୁ ଏକା ହିଁ ତ ଯିବା

   ଯିବେ ନାହିଁ କେହି ସାଥେ

ତଥାପି କାହିଁକି ମୋର ମୋର କହୁ

   ଯାଅ ତୁମେ ସତ୍ୟ ପଥେ ।

ଯାହା ଚାଲିଗଲା ଭାବନାହିଁ ଆଉ

  ଫେରିବନି ସେହି ଦିନ 

ଅମଡା ବାଟ ତ ଫେରେନାହିଁ କେବେ

  ଲଗାଅ ପ୍ରଭୁଠି ମନ ।

ମାନବ ସେବା ତ ମାଧବ ସେବାହେ

  ରଖ ଭକ୍ତି ତାଙ୍କ ଠାରେ

ସେବା କରି ତାଙ୍କ ଦିନ କାଟିଦେଲେ

  ଏଠି ସ୍ୱର୍ଗ ମିଳିପାରେ ।