ଜୀବନ କାହାଣୀ

ଜଗତର ନାଥ ହେ କଳା ସାଆନ୍ତ

ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରେ ଥାଇ ଜଗତ ପାଳୁଛ,

ଶରଣ ମାଗୁଛି ଚରଣେ ତୁମର

କାହିଁକି ମୋ ପାଇଁ ନିଷ୍ଠୁର ହେଉଛ ।

ଜୀବନ ଦୀପରେ ତେଲ ସରିଯାଏ

କହିତ' ହେଉନି କେବେ ଲିଭିଯିବ,

ପଞ୍ଚଭୂତେ ଗଢ଼ା ଶରୀର ମଧ୍ୟରୁ

ପ୍ରାଣବାୟୁ ଟିକ ଛାଡ଼ି ଚାଲିଯିବ ।

ଛଅଖଣ୍ଡ କାଠ ମତେ ଲଡ଼ା ହେବ

ମଶାଣୀକୁ ବହି ନେବେ ନିଜ ଲୋକ,

ରାମନାମ, ହରିନାମ ଶୁଭୁଥିବ

ସାରା ପରିବାରେ ଖେଳିଯିବ ଶୋକ ।

ଦଶଦିନ ପାଳି ଶୁଦ୍ଧି ହୋଇ ଯିବେ

ଆନନ୍ଦେ ଖାଇବେ ଭୋଜି ଭାତ କରି,

ଧୀରେ ଧୀରେ ସବୁ ମନରୁ ଭୁଲିବେ

ନିଜ ଲୋକ କିଛିଦିନ ହେବେ ଝୁରି ।

କିଏ ବା ! ରହିଛି ମର୍ତ୍ତ୍ୟ ମଣ୍ଡଳରେ

ଶେଷ ହେବ ଦିନେ ଜୀବନ କାହାଣୀ,

ପାଦ ତଳେ ପ୍ରଭୁ ଜାଗା ଟିକେ ଦେବ

କିଛି ଲୋଡ଼ାନାହିଁ ଏତିକି ମାଗୁଣୀ ।