ଜୀବନ ଗୀତିକା

ଏ ଜୀବନ ଏକ ଅଭୁଲା କାହାଣୀ

ଅନ୍ତହୀନ ଏକ ଗପ

ଗପ ଯେତେବେଳେ ଅଧା ରହିଯାଏ 

ଲାଗେ ଅବା ଅଭିଶାପ I

ଭଲପାଏ ବୋଲି ଫୁଲର ସହର

ଅନ୍ଧହେଲା ମୋର ଆଖି

ଏତେ ଆପଣାର ହେଲ ବୋଲି ତୁମେ

ପାରିଲିନି କିଛି ଦେଖି I

ତମାମ ଆକାଶେ ତାରାଙ୍କ ମେଳରେ

ଖୋଜିଲି ମୁଁ ସାରା ରାତି

ଅସହଣୀ ହେଲା ପ୍ରକୃତି ମୋ ପାଇଁ

ଶୀତରେ ଥରିଲା ଛାତି I

ତୁମ ସହ ମିତ ବସିବି ବୋଲି ମୁଁ

ଭାଭିଥିଲି ମନେ ମନେ

ଜୀବନ ନଈରେ ଶୁଖିଲା ପତ୍ରଟେ

ହୋଇ ଭାସିଗଲି ଦିନେ I